چکیده:
اوضاع نامطلوب بهداشتی و درمانی استان بوشهر همواره یکی از مواردی بود ه که سبب بروز بحران ها و تلفات سنگینی در این استان می گردید. یکی از مهم ترین راه های رسیدن به این هدف را ارتقاء سطح بهداشتی ودرمانی بنادرکرانه های شمالی و از جمله بوشهر می دانست. در این دوره نظارت بر قرنطینه ی جنوب مستقمیا زیر نظر ایران قرار گرفت. با اقدامات دیگری نظیر آموزش افراد متخصص، پرستار، ماما، تجهیز بیمارستان، گسترش بلدیه، و برپایی انجمن های متعدد، گام موثری در ارتفاء سطح بهداشتی و درمانی کرانه های خلیج فارس و به خصوص بوشهر برداشته شد. این اقدامات در دوره ی پهلوی دوم متوقف نشد و در دوره محمدرضا شاه با شدت بیشتری ادامه یافت. در این پژوهش تلاش شده است تا به بررسی و تببین وضعیت بهداشتی و درمانی استان بوشهر در دوره ی پهلوی و تغییر و تحولات صورت گرفته در این حوزه، پرداخته شود. سوال پژوهش حاضر بر این اساس است که، بهداشت و درمان استان بوشهر در دوره پهلوی چگونه بوده است و آیا در این مقطع تاریخی؛ در این عرصه بوشهر شاهد تغییر و تحول و ارتقاء سطح بهداشتی و درمانی بوده است؟ و فرضیه ایی که در این جا مطرح میشود این است که به سبب اقدامات بهداشتی و درمانی حکومت پهلوی در استان بوشهر سطح بهداشت و درمان این استان ارتقاء فراوانی یافت این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از تکنیک های کتابخانه ای، اسنادی و میدانی انجام شده است.یا
the cases that severe crises and heavy losses in this province. In the third decade of this century Iran witnessed the establishment of the Pahlavi dynasty.In his ambitious plan Reza shah called for Iranan sovereignty in the Persian gulf and its ports and islands and considered one of goal was to promote the health and treatment of northen ports including Bushehr.During this period the supervision of the South Quarantine was directly monitored by Iran.Other measures such as training of specialists nurses midwives equipping the hospital expanding Baladieh and setting up numerous associations have taken an effective step in raising the level of health in the Persian gulf especially in Bushehr. These actions did not stop during the second Pahlavi period and continued with greater intensity.
خلاصه ماشینی:
ا. م ،شـماره سـند، ٤٩٤٧) توجـه پهلـوی اول بـه خلیج فارس ، منتبج به دگرگونی عمیقی در سیاست بهداشتی و درمانی استان بوشهر گردیـد، اولین گام های اساسی با خارج ساختن قرنطینـه و بیمارسـتان بوشـهر از سـیطره انگلسـتان برداشته شد و در مراحل بعد با افزایش بودجه ی قرنطینه ، تجهیز بیمارستان بوشـهر، تکمیـل کادر پرسنلی و داروخانه های بوشـهر واقـداماتی از ایـن دسـت بـه متحـول شـدن اوضـاع بهداشتی استان بوشهر انجامید، همچنین به سـبب کمبـود آگـاهی هـای بهداشـتی و درمـانی مردم استان ، روزنامه ها نیز وظیفه ی اطلاع رسانی و آگـاهی مـردم را عهـده دار شـدند کـه تاحدودی وضعیت فقر آگاهی از نبود بهداشت ، بهبود یافت .
کمبود نیروی پزشکی در نظام بهداشتی و درمانی اما در آغاز روی کار آمدن پهلوی دوم ، مهم ترین مشکل استان بوشهر که در دولت قبـل از آن چشم پوشی گردیده بود، فقدان لوله کشی و آب شیرین بود که زنـدگی مـردم اهـالی استان را بسیار در تنگنا قرار داده بود، سازمان همکاری بهداشت فارس هیچ گونه کمکـی در این راستا به بوشهر ننمود در این دوره ، آب آشـامیدنی مـردم اسـتان از آب انبـار هـا تـامین میشد، اما آب انبار ها نیز در حال خالی شدن بـود و ضـعیت آب آشـامیدنی اسـتان بسـیار نامناسب و نامساعد بود ( شماره سند، ٣٩٨١)، لذا به محض روی کار آمدن پهلـوی دوم ، بـه این کمبود عنایت جدی مبذول گردید، در آغاز برای تامین آب مشروب بوشهر راه حل هـای دیگری در نظر گرفته شده بود کـه از جملـه ی اولـین راه حـل هـا میتـوان بـه درخواسـت فرماندار بندر بوشهر که ایحاد آب انبار در بوشهر بود اشاره نمود .