چکیده:
یکی از ابزارهای مهم سیاست نوآوری خرید پیش تجاری نوآوری است که مورد توجه کشورهای پیشرو خصوصاً کشورهای اروپایی قرار گرفته است. اگرچه خرید پیشتجاری نوآوری توسط دولت و بخش عمومی به عنوان ابزار تأمین مالی پروژههای فناورانه در مراحل اولیه چرخه عمر از اهمیت بالایی برخوردار است، وجود چالشهایی نظری در دستهبندی این ابزار سیاستی به عنوان ابزار تشویق عرضه یا تحریک تقاضای فناوری و همچنین چالشهای اجرایی در فرایند پیادهسازی این سیاست مشهود است و بر این اساس این پژوهش با هدف تحلیل بهکارگیری این ابزار سیاستی در ایران انجام شده است. به دلیل اجرای این سیاست در دوره دهساله در مرکز طرحهای کلان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، پژوهش در خصوص طرحهای مرکز انجام شده است و برای گردآوری اطلاعات، روش پژوهش کیفی مطالعه چند موردی با مصاحبههای تکمیلی مبتنی بر دستهبندی طرحها به کار گرفته شده است. نتایج تحلیل محتوای منابع نشان میدهد که بهکارگیری این ابزار سیاستی از تأمین دولتی پیشتجاری فناوری با محوریت فناوریهای بنیادین با دوره طولانی به سمت تدارکات دولتی نوآورانه بهمثابه ابزار تحریک تقاضا با محوریت بهرهبردار به عنوان خریدار مبتنی بر فناوریهای راهبردی تغییر پیدا کرده است.
In recent years, public procurement of innovation as a demand policy has become more of a concern in many countries, especially in European Union. Although pre-commercial procurement as a means of financing technological projects has a special place in the early stages of the technology development, it has faced both theoretical (whether identified as a supply or demand-side innovation policy) and practical challenges. The analysis of this policy tool in Iran is considered from the perspective of how it can stimulate technology in the range of supply and demand side. Due to the sustainability and continuity of the implementation of this policy at the Center for National Macro Technology Projects (under Vice-Presidency for Science and Technology), the projects of this center have been studied. To do this, the qualitative research method of multiple-case studies, based on the classification of the center's projects, was conducted. The results of this study show that using this policy has changed from a tool for encouraging the supply side based on basic technologies in long-term projects to demand-side policy with the basic role of buyers in strategic technology.
خلاصه ماشینی:
به کارگيري ابزار سياستي خريد دولتي در ايران : تأمين دولتي پيش تجاري نوآوري يا تدارکات دولتي حامي نوآوري ؟ (مطالعه چند موردي پروژه هاي مرکز طرح هاي کلان فناوري راهبردي ) ميثم نريماني ١ هادي رمضاني ٢ مصطفي شالبافي ٣* چکيده يکي از ابزارهاي مهم سياست نوآوري خريد پيش تجاري نوآوري است که مورد توجه کشورهاي پيشرو خصوصا کشــورهاي اروپايي قرار گرفته اســت .
اگرچه خريد پيش تجاري نوآوري توسط دولت و بخش عمومــي به عنوان ابزار تأمين مالــي پروژه هاي فناورانه در مراحل اوليه چرخــه عمر از اهميت بالايي برخوردار است ، وجود چالش هايي نظري در دسته بندي اين ابزار سياستي به عنوان ابزار تشويق عرضه يا تحريک تقاضاي فناوري و همچنين چالش هاي اجرايي در فرايند پياده ســازي اين سياســت مشهود اســت و بر اين اســاس اين پژوهش با هدف تحليل به کارگيري اين ابزار سياســتي در ايران انجام شده اســت .
Technology Readiness Level (TRL) همان گونه که مطالعه موردي موضوع اين مقاله نشان ميدهد، تجربه اجراي سياست تأمين فناوري پيش تجاري در ايران عملا نتوانســت ماهيت اصلي خود را به عنوان ابزار تشــويق عرضه نوآوري دنبال نمايــد و درنهايت به صورت ابزار توســعه بازار و تحريک تقاضا تداوم يافت .
Pre-commercial procurement: A demand or supply policy instrument in relation to innovation?
Policy instruments for public procurement of innovation: Choice, design and assessment.