چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت در نگرش به خیانت در بین مردان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعهی آماری آن تمامی کارکنان مرد شرکت هادیان شهرداری تهران بود که از این جامعهی آماری 261 نفر بهصورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس نگرش به خیانت واتلی (2008)، پرسشنامهی ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن (1991) و مقیاس احساس تنهایی راسل، پیلائو و کاترونا (1980) استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون همزمان انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت با نگرش به خیانت وجود دارد (0/001>P). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت به ترتیب با 0/31، 0/15 و 0/14 قادر به پیشبینی نگرش به خیانت بودند. طبق یافتههای بهدستآمده میتوان گفت ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت از عوامل مهم تأثیرگذار بر نگرش به خیانت در مردان هستند، بنابراین باید با آموزشهای مناسب، به بهبود ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت پرداخت تا از این طریق، بتوان به کاهش خیانت در بین مردان کمک کرد.
The aim of this study was to investigate the role of alexithymia, loneliness and fear of intimacy in attitudes to infidelity in men. The research was descriptive-correlational and the statistical population consisted of all male employees of the hadian company of Tehran municipality. Out of this statistical population, 261 people were selected as convenience sampling. Attitudes toward infidelity scale of Whathley (2008), Toronto alexithymia scale (1994), fear of intimacy scale of Descutner & Thelen (1991) and loneliness scale of Russell & Peplau & Cutrona (1980) were used for data collection. Correlation test and standard regression were used to data analysis. Pearson correlation showed that there is a positive and significant correlation between alexithymia, loneliness and fear of intimacy with attitudes toward infidelity (P