چکیده:
مؤسسات مالی و به ویژه بانکها از مهمترین نهادهای اقتصادی یک کشور به شمار میروند که رشد و شکوفایی اقتصاد کشورها در گرو رشد و توسعه آنها میباشد. از طرف دیگر از آنجا که بسیاری از بخشهای اقتصادی نیازمند اخذ وام از بانکها میباشند تغییر در رفتار وام دهی بانکها در اثر تغییر در متغیرهای کلیدی اقتصاد، از جمله نوسانات در طول ادوار تجاری ممکن است فعالیت اقتصادی آنها را با مخاطرات جدی مواجه کند. از این رو در این مطالعه اثر نوسانات اقتصاد کلان بر رفتار وام دهی بانکهای تجاری در ایران طی دوره ١٣94 ـ ١٣53 با استفاده از مدل اقتصاد سنجی خود رگرسیو با وقفههای توزیعی (ARDL) الگوسازی میشود. نتایج تخمین مدل ARDL نشان داد که وام دهی بانکهای تجاری( نسبت وام به دارایی بانک) با نوسانات تولید در طول ادوار تجاری رابطه بلندمدت دارد. به بیان دیگر، در بلندمدت بهبود شرایط اقتصادی منجر به پذیرش بیشتر ریسک اعتباری توسط بانکها و نسبت وام دهی بانکهای تجاری میشود. از سوی دیگر افزایش دارایی بانکهای تجاری که تقریبی از اندازه بانک است، حاکی از تأثیر معنادار آن بر رفتار وام دهی بانکهای تجاری است. لذا بانکهای بزرگتر ریسک پذیری بیشتری در اعطای وام دارند. پایه پولی قادر به افزایش توان وام دهی بانکها ( بر حسب نسبت وام به داراییها) نیست و در بلندمدت آن را هرچند به میزان ناچیز کاهش میدهد
Economic growth of economies is strongly dependent on soundness of financial institutions. many economic activities are in need of lending from banking system, the distortions in bank lending behavior may lead to economic variables instability and business risk for firms. Therefore, in this research effect of macroeconomic fluctuations on the lending behavior of commercial banks in Iran during 1974-2015 was modeled using AutoRegressive Distributed (ARDL) model. Empirical results showed that lending to commercial banks (Bank loan to asset ratio) have long run relationship with output changes over the business cycle. In other words, the economic recovery leads to acquiring credit risk and more lending of commercial banks. The increase in commercial banks assets that approximate the size of the bank, have a significant impact on the behavior of commercial banks lending. The larger banks can afford to higher risks in lending. Monetary base not only increase bank lending (in terms of the ratio of loans to assets), but in the long run, it reduces lending capacity by a negligible size
خلاصه ماشینی:
اثر نوسانات اقتصاد کلان بر رفتار وام دهي بانکهاي تجاري در ايران 1 فريده خدادادي 2 محسن مهرآرا تاريخ دريافت : ٩٥/٧/١٧ تاريخ پذيرش: ٩٥/٩/٢٢ چکيده مؤسسات مالي و به ويژه بانکها از مهم ترين نهادهاي اقتصادي يـک کشـور بـه شـمار مـي رونـد کـه رشـد و شکوفايي اقتصاد کشورها در گرو رشد و توسعه آنها مي باشد.
نتايج آنها نشان مي دهد که ميان نسبت وام بـانکي بـه سـرمايه و نااطمينـاني 1-Olaniyan 2- Kishan & Opiela 3 Micco & Panizza 4- Baum, Caglayan & Ozkan 5-Talavera, Tsapin & Zholud اقتصاد کلان که از طريق واريانس شرطي تورم مصرفکننده يا توليدکننده و يا نوسان عرضـه پـول (M٢,M١)اندازهگيري مي شود، رابطة منفي وجود دارد.
٢. روش شناسي تحقيق ٢-١- مدل و دادهها در اين تحقيق به منظور بررسي رابطه نوسانات اقتصاد کلان بر رفتار وام دهي بانکهـاي تجـاري در ايران، الگوي بلندمدت با استفاده از دادههاي سالانه بصورت زير تصريح شده است : 1 -Kashyap & Stein 2- Panel Data (رجوع شود به تصویر صفحه ) که در معادلة فوق: L/A: نسبت تسهيلات پرداختي به کل دارايي هاي بانکهاي تجاري D/K: نسبت سپرده به سرمايه GHB: رشد پايه پولي SdLGDP: انحراف از روند لگاريتم توليد ناخالص داخلي SdLDXRE: انحراف از روند لگاريتم نرخ ارز LA: لگاريتم کل دارايي هاي بانکهاي تجاري دادههاي سري زماني مربوط به اين متغيرها از پايگاه داده هاي بانک مرکزي جهمـوري اسـلامي ايران و مرکز آمار استخراج شده است .