چکیده:
هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارائه الگویی برای آموزش چند فرهنگی در نظام آموزش عالی ایران بود. به‌منظور نیل به این هدف از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی استفاده شد. جامعة پژوهش شامل تمامی متخصصان و صاحبنظران آموزش چندفرهنگی در ایران بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و بر مبنای اشباع نظری یافته‌ها، تعداد 15 نفر از آن‌ها، به‌عنوان نمونه، انتخاب شدند. روش: روش پژوهش در این مطالعه، پدیدارشناسی است. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه بدون ساختار و روش تحلیل آن نیز روش تحلیل موضوعی کیفی بود. یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که برای حاکم کردن رویکرد چندفرهنگی در نظام آموزش عالی کشورمان ابتدا لازم است که زیرساخت‌ها و پیش‌شرط‌های لازم که شامل سیاست‌گذاری چندفرهنگی و نیروی انسانی چندفرهنگی است فراهم شود و سپس با تکیه بر استراتژی‌های آموزشی کلان (در سطح دانشگاه و وزارتخانه) و استراتژی‌های خرد (در سطح کلاس درس) به نیازهای متنوع فرهنگی دانشجویان از اقلیت‌های فرهنگی پاسخ داد. استراتژی‌های کلان شامل طراحی رشته‌های خاص برای اقلیت‌های فرهنگی، ارائه دروس اختیاری و عمومی برای دانشجویان هر خرده فرهنگ، طراحی دروسی برای آشنایی فرهنگ‌ها با یکدیگر و مجهز کردن منابع و مراجع کتابخانه‌ای و اطلاعاتی دانشگاهی به منابعی از فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف می‌باشد. استراتژی‌های خرد نیز شامل ارائه نمونه‌ها و مصادیق فرهنگی، تعریف پروژه‌ها و تحقیقات کلاسی یا پایان نامه در قالب مسأله‌‌های خاص فرهنگی و در نهایت استفاده از راهبردهای یاددهی- یادگیری مشارکتی می‌باشد
خلاصه ماشینی:
يافته ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد که براي حاکم کردن رويکرد چندفرهنگي در نظام آموزش عالي کشورمان ابتدا لازم است که زيرساخت ها و پيش شرط هاي لازم که شامل سياست گذاري چندفرهنگي و نيروي انساني چندفرهنگي است فراهم شود و سپس با تکيه بر استراتژيهاي آموزشي کلان (در سطح دانشگاه و وزارتخانه ) و استراتژيهاي خرد (در سطح کلاس درس ) به نيازهاي متنوع فرهنگي دانشجويان از اقليت هاي فرهنگي پاسخ داد.
عدم توجه يا توجه ناکافي به آموزش چندفرهنگي، دامنه بسيار گسترده اي داشته و نه تنها سياست هاي محدودي به توسعه برنامه هاي پاسخگو به تنوع هاي فرهنگي اختصاص يافته است بلکه محتواي کتاب هاي درسي و دانشگاهي، آموزش هاي کلاسي و ارزشيابيهاي آموزشي نيز چندان پاسخگوي نيازهاي خاص خرده فرهنگ ها نبوده است ( Abdoli ,٢٠١١ ,Sadeghi ;٢٠١٣ ,Morshedi and Khalag ;٢٠١٤ ,Saleh Zadeh Sultan Ahmmadi, 2016; Araghieh and Fathi Vajargah, 2012; Azizi, Bolandhematan and .
شايان ذکر است اکثر پژوهش ها و مطالعاتي که در ارتباط با مسأله تنوع فرهنگي انجام شده است برگرفته از اين رويکرد ميباشد (٢٠٠٥ ,Manning) ديدگاه ليبرال در آموزش چندفرهنگي بيشتر به دنبال ارائه برنامه درسي است که روزهاي خاصي از تاريخ مربوط به اقليت ها را دانشگاه و مدرسه جشن بگيرند، يا جشنواره هاي غذاهاي محلي در محيط هاي آموزشي برپا شود تا دانشجويان درباره سنت ها، رسوم و آداب گروه هاي فرهنگي ديگر بيشتر آشنا شوند و مسايلي از اين قبيل .
The study of the extent of tendency to multicultural education approach in the medicine science curriculum from the faculty members viewpoints of Iran’s Universities of North West.
(
, 
, 
)
