بررسی عوامل بازدارندۀ مشارکت در فعالیت‌های ورزشی بیماران دیابتی شهر ارومیه مقاله

در افراد مبتلا به دیابت انجام تمرینات ورزشی کمک زیادی به کنترل وزن، تعادل بهتر قند خون، کاهش نیاز به داروها و انسولین متعادل نگه‌داشتن چربی خون می‌کند. هدف اصلی پژوهش بررسیعوامل بازدارندة مشارکت بیماران دیابتی در فعالیت‌های ورزشی بود. روش پژوهشتوصیفی – تحلیلی است و به شیوۀ میدانی انجام گرفت. جامعۀ آماری شامل ‌3000 نفر از بیماران دیابتی ارومیه است که 341 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامة عوامل بازدارندة مشارکت ورزشی کشکر و همکاران (1386) بود. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی (کولموگروف ـ اسمیرنوف، آزمون ‌t‌ ‌مستقل‌ و تحلیل واریانسمکرر و آزمون تعقیبی LSD) ‌‌استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معناداریبین عوامل بازدارندۀ مشارکت در فعالیت‌های ورزشی (ساختاری و زیربنایی، عوامل درون فردی و عوامل بین‌فردی) تفاوت معناداری وجود دارد (887/637F=، 001/0 P=‌‌).   نتایج آزمون t مستقل نشان داد که در سطح (01/0P<) تفاوت معناداری بین موانعساختاری (006/0r=، 01/0 P=‌‌)   و موانع درون‌فردی (001/0r=، 01/0 P=‌‌) مشارکت ورزشی زنان و مردان وجود داشت. باتوجه به اینکه موانع ساختاری در اولویت اول مشارکت ورزشی بیماران دیابتی  بود، پیشنهاد می‌شودمسئولانامرنسبتبهکاهش موانع ساختاریبا استفادهازبرنامه‌هایوسیاستگذاریهدفمنداقدام کرده ومشارکتبیماران دیابتی رادرفعالیتورزشیهموارسازند وموجبات رشد و توسعۀ جامعه را فراهم کنند.

Exercise helps diabetic people greatly to control weight, balance blood glucose better, reduce a need for medications and insulin and balance blood lipid. The present study aimed to examine the diabetic patients’ barriers to their participation in sport activities. The methodology‌ was descriptive – analytic and field method. The population consisted of 3000 diabetic patients in Urmia city and 341 subjects were selected by simple random sampling method. The sport participation barriers questionnaire of ‎Keshgar et al. (2007) was used to collect data. To analyze the data, descriptive and inferential statistics (Kolmogorov - Smirnov, independent sample t test, ANOVA with repeated measures and LSD post hoc test) were used. The results of ANOVA indicated a significant difference in barriers to participation in sport activities (structural and infrastructure, interpersonal, intrapersonal) (P=0.001, F=637.887). The results of independent t test showed a significant difference (P<0.01) in structural barriers (P=0.01, r=0.006) and interpersonal barriers (P=0.01, r=0.001) to participation in sport between men and women. Given structural barriers was the first priority in the sport participation of diabetic patients, it is suggested that the authorities should reduce the structural barriers using targeted programs and policies, facilitate the participation of these patients in sport activities and pave the way for the development and growth of the community.