چکیده:
امروزه در عرصه سازمانهای پیشرو، مدیران به فراتر از رهبری میاندیشند و درتلاشند نقش یک مربی را بازی کنند تا سبب افزایش بهرهوری، انگیزه، خلاقیت و نوآوری شوند. مربیگری بهعنوان یک روش توسعه مدیریت و یک راهبرد برای بهبود عملکرد، اخیراً توجه زیادی بین محققان به خود جلب کرده است. یکی از مهمترین نیازهای پژوهشی در این زمینه، شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت در مربیگری، بهخصوص درجه صلاحیت و شایستگی مربیان، درقالب الگویی کاربردی و قابل ارزیابی است؛ چراکه بهکارگماردن تواناترین و شایستهترین افراد برای مربیگری و یا افزایش شایستگیهای مربیان، حیاتیترین مسئله در افزایش کیفیت در مدیریت سازمانهاست. بنابراین، هدف این پژوهش، ارائه الگوی شایستگی مربیگری برای مدیران بانکهاست. روش پژوهش بهلحاظ ماهیت تحقیق از نوع کیفی و بهلحاظ هدف، از نوع کاربردی است. مشارکتکنندگان در پژوهش را 16 نفر از اساتید و متخصصان مدیریت در نظام بانکی تشکیل میدهند که بهصورت نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات ازطریق مصاحبه نیمهساختاریافته عمیق و تجزیهوتحلیل اطلاعات نیز با استفاده از فن تحلیل مضمون و نرمافزار MAXQDA انجام شد. نتایج حاکی از شناسایی 7 شاخص شایستگی «منش اخلاقی، رهبری، دانش، ویژگیهای شخصیتی، مهارتهای مربیگری، مهارتهای ارتباطی و مهارتهای مدیریت» برای مدیران بهعنوان مربی میباشد.
These days, the managers of the leading organizations think beyond leadership, and try to play the role of a coach to increase productivity, motivation, creativity and innovation in the organizations. As an approach of developing management and as a strategy for performance improvement, coaching has recently attracted the attention of the researchers excessively. A very important research requisite in this field is to identify the factors affecting the success of coaching, especially the degree of competency and proficiency of coaches, in a practical and assessable model. This is true because employing the most capable and qualified people for coaching or improving the competencies of coaches, put forward the most critical issue in increasing the quality of management in organizations. Hence, this study is intended to design a model of coaching competency for bank managers. This applied research follows a qualitative method. The participants in the research contain 16 instructors and management specialists in the banking system having been selected by purposive sampling method. The data were collected through in-depth semi-structured interviews and were analyzed by thematic analysis and MAXQDA software. The results revealed 7 competency indicators, including ethical behavior, leadership, knowledge, personality traits, coaching skills, communication skills and managerial skills, for managers as coaches.
خلاصه ماشینی:
يکي از مهم ترين نيازهاي پژوهشي در اين زمينه ، شناسايي عوامل مؤثر بر موفقيت در مربيگري، به خصوص درجه صلاحيت و شايستگي مربيان ، درقالب الگويي کاربردي و قابل ارزيابي است ؛ چراکه به کارگماردن تواناترين و شايسته ترين افراد براي مربيگري و يا افزايش شايستگيهاي مربيان ، حياتيترين مسئله در افزايش کيفيت در مديريت سازمان هاست .
نظام بانکي درراستاي جلوگيري از بحران مديريت لازم است از قبل با توانمندکردن کارکنان ازطريق به کارگيري مربيگري در نظام بانکي، آنان را براي انتصاب پست هاي مختلف در سازمان آماده کنند و لذا آماده سازي و توانمندکردن کارکنان ، برخورداري از شايستگيهاي مختلفي را ازسوي مديران به عنوان مربي مي طلبد که در اين پژوهش شايستگي مربيگري به عنوان راهبرد اساسي در مديريت کارآمد نظام بانکي مورد بررسي و پژوهش واقع شده است .
Laura, Karen, Henry, & Phillip 2.
بحث و نتيجه گيري هدف از اين پژوهش ، ارائه الگوي شايستگي مربيگري براي مديران و راهبردهاي آن در نظام بانکي است .
طبق نتايج به دست آمده از پژوهش ، يکي از شاخص هاي الگوي شايستگي مربيگري مديران نظام بانکي و راهبردهاي آن ، برخورداري از «دانش » است .
از شاخص هاي شناساييشده ديگر براي الگوي شايستگي مربيگري مديران و راهبردهاي آن در نظام بانکي، «رهبري» مديران به عنوان مربي است .
برخورداري از «ويژگيهاي شخصيتي» ازجمله شاخص هاي ديگر براي شايستگي مربيگري است که در اين پژوهش شناسايي شده است .
Executive Coaching: A Critical Review and Recommendations for Advancing the Practice in APA Handbook of Industrial and Organizational Psychology.