چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کارگاه مداخله حل مسأله بر سبکهای تربیتی والدین و حل مشکل خانوادگی است. روش: گروه نمونه شامل 51 نفر از مادران نوجوانانی است که در مدارس غیرانتفاعی شهر تهران مشغول به تحصیل بودهاند. این کارگاه ها هفته ای یکبار در 9 جلسه 2 ساعته از سوی مربیان مجرب برگزار شدند. پژوهش از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون بدون گروه کنترل گواه است. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر، پرسشنامه سبکهای تربیتی والدین و حل مشکل خانواده میباشد. یافتههای پژوهش حاکی از اثربخشی این برنامه بوده است، بهطوری که در مقیاس سبکهای تربیتی، هر چهار خردهمقیاس حل مسأله، پیشنهاد بدون توضیح، همراه با توضیح و تنبیه تفاوت معناداری در سطح 0/001 pدارند. این یافته بدینمعنا است که آموزش حل مسأله توانسته میانگین نمرههای حل مسأله را افزایش داده و در مقابل میانگین نمرات خردهمقیاسهای پیشنهاد بدون توضیح، همراه با توضیح و تنبیه را کاهش دهد. نتایج حاصل از داده های پرسشنامه حل مشکل خانواده نیز نشان داد هر دو خردهمقیاس رابطه و فرایند حل مشکل تفاوت معناداری دارند. مداخله حاضر بهنظر میرسد که میتواند بهعنوان برنامهای مؤثر برای آموزش مهارتهای حل مسأله به والدین بهکار رود.
This study examined the effectiveness of problem-solving workshops on parenting styles and family problem solving. The study sample consisted of 51 mothers whose children enrolled in private schools in Tehran. These 2-hours workshops were conducted once a week for 9 sessions by experienced trainers. The quasi-experimental design with pre-test and post-test without control group was used. Parenting style questionnaire and family problem solving scale were used in this study. Results indicated the effectiveness of the program, so that for the scale of parenting styles, the four subscales of problem solving, suggestions, explanations and punishments showed significant differences at the level of p