خلاصه ماشینی:
آیا تکرار قصه هدهد برای دیگری، اگر کسی مدعی شد، قابل قبول است؟ با این حال، در عمل و میان مردم، دراین باره چگونه رفتار شده است؟ خواب، عمومی ترین پدیدهای است که مردم در قالب آن گویی با فضایی غیر عادی و مجرد تماس دارند.
اما این که نقبا و نجبا، افراد خاصی هستند، در منابع شیخیه مطالبی در باره عدد و رقم آنها آمده (ارشاد العوام، 4/ق 4، ص 129)، و در باره مفهومی کلی تر، یعنی علما هم ویژگی های در نظر گرفته شده است.
خیلی از این علما، به قول نویسنده شیخی مذهب مورد نظر من ـ که اشاره اش به علمای موجود غیر هم مذهب او در جامعه اواخر دوره قاجاری است ـ «ظاهر خود را به شکل علما سازند، عمامه بزرگی بر سرگذارند، و عبایی در دوش و شال شلی بر قد بندند، و نعلین عربی در کف فرمایند، و عصای مرصعی در دست گیرند، و تحت الحنک را تا زانو افکنند، و قدمها کوچک بردارند، و گاهی عبا را بر سر کشند که چشمشان به مردم بدکار نیفتند، و دستهای خود را دراز کرده که مردم ببوسند، و جمعی احمق خشک مقدس نادان را عقب سر خود انداخته، و بعضی را به جهت آنچه همیشه عقب آنها باشند، مواجب دهند، و مستمری از برای آنها قرار دهند، ...
فقط خواستم اشاره کنم به اهمیت خواب در زبان دین که صد البته هم در باره آن فراوان نوشته شده و هم نیاز است که باز هم نوشته شود.