چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تنظیم التزام راهبردی و نگرش به ازدواج در پیشبینی گرایش فرد به ریسک پذیری در اعتیاد به مصرف مواد مخدر، سیگار و الکل انجام گرفت. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی در سال 1398-1397 بود که به روش نمونه گیری در دسترس 308 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. داده ها با استفاده از مقیاس خطرپذیری، مقیاس تنظیم التزام راهبردی و مقیاس نگرش به ازدواج جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره گام به گام انجام گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که نگرش بدبینانه به ازدواج با خطرپذیری مصرف مواد، سیگار و الکل رابطه مثبت معناداری داشت، در حالیکه نگرش خوشبینانه، واقع گرایانه و ایده آل گرایانه با خطرپذیری مصرف مواد، سیگار و الکل رابطه منفی معناداری داشتند. همچنین، تنظیم التزام راهبردی با خطرپذیری مصرف مواد رابطه منفی معنادار و با خطرپذیری مصرف سیگار و الکل رابطه معنادار نداشت. نتایج رگرسیون آشکار کرد که نگرش بدبینانه و نگرش خوش بینانه 4 درصد؛ نگرش بدبینانه، نگرش ایده آل گرایانه و تنظیم التزام راهبردی 12 درصد؛ و تنظیم التزام راهبردی و نگرش بدبینانه 4 درصد از واریانس خطرپذیری مصرف سیگار، مواد و الکل را به شکل معناداری پیش بینی کردند. نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت که در برنامه های پیشگیری از خطرپذیری در مصرف مواد، سیگار و الکل ضروری است که نقش عوامل تنظیم التزام راهبردی و نگرش به ازدواج در نظر گرفته شوند.
Objective: The present study was conducted aiming to investigate the role of strategic engagement regulation and attitude toward marriage in predicting a personchr('39')s tendency to risk-taking in dependence on drug, cigarette, and alcohol use. Method: This study was a descriptive-correlational research. The statistical population included all students of Islamic Azad University, Central Tehran Branch in 2018-2019, and 308 people were selected as the statistical sample by convenience sampling method. Data were collected using the risk-taking scale, the strategic engagement regulation scale, and the marital attitude scale. Analysis was performed using Pearsonchr('39')s correlation coefficient and stepwise multivariate regression methods. Results: The results showed that a pessimistic attitude toward marriage was positively and significantly related to the risk-taking of drug, cigarette, and alcohol use, while optimistic, realistic, and idealistic attitudes were negatively and significantly associated with the risk-taking of drug, cigarette, and alcohol use. Also, strategic engagement regulation had a significant negative relationship with the risk-taking of drug use, and no significant relationship with the risk-taking of cigarette and alcohol use. Regression results revealed that the pessimistic attitude and the optimistic attitude predicted 4%; the pessimistic attitude, the idealistic attitude, and strategic engagement regulation predicted 12%; and strategic engagement regulation and the pessimistic attitude predicted 4% of the variance in the risk-taking of cigarette, drug, and alcohol use significantly. Conclusion: It can be concluded that in prevention programs of risk-taking in cigarette, drug, and alcohol use, it is necessary to consider the role of factors in strategic engagement regulation and attitude toward marriage.
خلاصه ماشینی:
نتیجه - گیری: میتوان نتیجه گرفت که در برنامه های پیشگیری از خطرپذیری در مصرف مواد، سیگار و الکل ضروری است که نقش عوامل تنظیم التزام راهبردی و نگرش به ازدواج در نظر گرفته شوند.
Huang, Chen, Hu, Ko & Yen Merlo 5.
السـادات صـادقی، پوراعتماد و مظاهری (١٣٨٨) نشـان دادند که عدم شروع زندگی مشترک زوج ها نقش مهمی در پیش بینی نمره کل سلامت عمــومی دارد و در واقع نتایج این پژوهش به اهمیت نگرش به ازدواج در سـلامت روان و رفتارهای پرخطر اشـــاره دارد.
نتایج حاصـل از بررسـی آزمون کولموگرف -اسـمیرنف نشـان داد که سـطح معناداری متغیرهای پژوهش (تنظیم التزام راهبردی و نگرش به ازدواج و خطرپذیری مصــرف مواد مخدر، ســیگار و الکل ) از ســطح ٠/٠٥ بیشــتر بود (٠٠٥>p).
(p>0/001 بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تنظیم التزام راهبردی و نگرش به ازدواج در پیش بینی گرایش فرد به ریسـک پذیری در اعتیاد به مصـرف مواد مخدر، سـیگار و الکل انجام گرفت .
یافته اول پژوهش نشان داد که تنظیم التزام راهبردی با خطرپذیری مصرف مواد رابطه منفی داشـت و این متغیر قادر به پیش بینی خطرپذیری مصـرف مواد بود.
تنظیم التزام راهبردی مکـانیزمی قوی در بـازداری از رفتارهای پرخطر مبتنی بر مصــرف مواد اســت ، در حالی که در این مطالعه این بازداری با خطرپذیری مصـرف سـیگار و الکل رابطه ای نداشـت .
در راســتای کاربرد عملی پژوهش حاضــر، پیشــنهاد میشــود جهت تقویت برنامه های پیشگیری از شیوع رفتارهای پرخطر اعتیاد به مصرف مواد، الکل و سیگار، تنظیم التزام راهبردی و نگرش به ازدواج مورد بررسی قرار گیرند.
International Journal of High Risk Behaviors & Addiction, 4(2), e22350.