چکیده:
اصل جهانشمول حقوق و آزادیهای بنیادین، نشئت گرفته از کرامت ذاتی انسان است و بردهداری در اشکال کهن و مدرن، آن را نقض میکند. صورت مدرن این پدیده با نام "قاچاق انسان"، در سالهای اخیر رشدی فزاینده یافته و کشورهای بیشماری را به عنوان کشورهای مبدأ، واسطه و مقصد در معرض آسیب قرار داده است. جهانیشدن، یکی از عوامل تأثیرگذار بر افزایش قاچاق انسان میباشد و مقابلهی کارآمد با این پدیده نیازمند تلاش و همکاری جهانی است. پاسخ جامعه جهانی به این نیاز چه بوده است؟ در این مقاله تلاش شده برای این پرسشها پاسخی بیابیم: قاچاق انسان چیست؟ مفهوم جهانیشدن چیست؟ فرآیند جهانیشدن مبارزه با قاچاق انسان از چه هنگامی آغاز شده و اکنون در چه جایگاهی است؟ جایگاه دادگاه بینالمللی کیفری و دادگاههای بینالمللی موردی در این مبارزه چیست؟ تأثیر این فرآیند بر سیاست جنایی تقنینی ایران چه بوده است؟
خلاصه ماشینی:
رکن مادي بر اساس پروتکل پالرمو که جامع ترين سند بين المللي در زمينه ي قاچاق انسان است ، اين جرم به صورت فعل مادي مثبت انجام ميگيرد و دربرگيرنده ي افعال استخدام ، حمل و نقل ، پناه دادن يا تحويل گرفتن اشخاص با هدف بهره کشي است که با توسل به تهديد يا استفاده از زور يا ديگر اشکال اجبار و تحميل ، آدم ربايي ، تقلب ، فريب ، سو استفاده از قدرت يا تطميع فردي که بر شخص ديگر کنترل دارد، صورت ميگيرد.
ماده ٧ اساسنامه ي ديوان بين المللي کيفري اعمالي از جمله به بردگيگرفتن ، هتک ناموس به عنف ، برده گيري جنسي ، به فحشا واداشتن يا هر شکل ديگر تعرض جنسي را از مصاديق "جنايت بر ضد انسانيت " ميداند که بخشي از يک تعرض يا هجمه ي گسترده يا سازمان يافته و همراه با علم است که عليه جمعيت غيرنظامي صورت ميگيرد.
بررسي موارد نامبرده بيانگر آن است که برده گيري ، بردهگيري جنسي ، فحشاي اجباري ، هتک ناموس به عنف ، خشونت جنسي ، زجر و آزار و ساير اعمال غير انساني که از اعمال همراه با قاچاق انسان است ، بر اساس منشور نورنبرگ ، قانون شوراي نظارت آلمان ، منشور توکيو، اساسنامه ي دادگاه يوگسلاوي سابق و دادگاه روآندا و هم چنين در اساسنامه ي ديوان بين المللي کيفري و دادگاه ويژه ي سيرالئون از "مصاديق جنايت بر ضد بشريت " و جرم اعلام شده است .