بودن یا نبودن، مسئله این است: ریشه شناسی کلمه زن مقاله

"ریشه‌شناسی کلمهء «زن» ماری پرهیزگاری (به تصویرصفحه مراجعه شود) نام دیگری که زن ایرانی از دوران اوستایی‌ تا کنون بر خورد دارد،«بانو»است که در اوستا به‌ معنی فروغ و روشنایی است و بانوی خانه یا زن‌ خانه،روشنایی و چراغ خانه به شمار می‌رفته‌ است. واژهء مرد که در زبان فرانسوی ẓhommeẒ است نیز با پسوند fu نام زن‌ ẓfummeẒ را می‌سازد،که باز هم به همان معناست و وابستگی زن را به‌ مرد نشان می‌دهد. چگونه می‌توان در پیوند دو جانبهء میان مرد و زن تنها به«مرد»اشاره نمود؟ و اگر چنین باشد،دیدگاه اروپایی از زناشویی،تنها بهره بردن مرد است و زن‌ در آن جایگاهی ندارد!(چنان‌که در زبان فارسی واژهء«زناشویی»هم از مرد و هم از زن نام می‌برد،و نام زن در آغاز می‌آید که نشانهء برتری زن در ازدواج بوده است). این واژه در زبان پهلوی‌ به گونهء«بانوس»و در فارسی«بانو»به همان معنی کاربرد دارد،تا آنجا که‌ در فارسی نام عمومی زنان«کد بانو»است که در آن«کد»خانه است و «بانو»همان روشنایی است."