چکیده:
همه‌گیری کوید-19 تاثیراتی جهانی بر بیماران مزمن، سیستم سلامت و آینده درمان‌ها گذاشته است. در بین بیماران مزمن، افراد مبتلا به سرطان به دلیل بدخیمی و درمان‌های مهارکننده به عنوان گروهی آسیب‌پذیر نسبت به کرونا شناخته می‌شوند. مقاله پیش رو به صورت توصیفی تحلیلی در پایگاه‌های الکترونیکی فارسی و انگلیسی و با جستجوی واژگان کلیدی کوید-19، سرطان، درمان‌های دیجیتال، خدمات سلامت الکترونیک، تشخیص، غربالگری و درمان در سال‌های 2019 و 2020 (1399) بر ادراک مبتلایان به سرطان از دوران همه‌گیری، وضعیت آزمایش‌های تشخیصی، غربالگری، درمانی و آینده نظام سلامت متمرکز است. نگاه مبتلایان به سرطان نسبت به همه‌گیری در طیفی از احساس اضطراب و افسردگی تا دورانی آرام همراه با احساس کنترل و خودکارآمدی بیشتر نسبت به غیربیماران متغیر بود. همچنین، آمار منتشر شده از انجمن‌های مختلف سرطان همگی نشانگر آنند که نرخ مراجعه برای غربالگری و ادامه درمان نسبت به قبل از شروع همه‌گیری کاهش قابل توجهی داشته و این خود می‌تواند بسترساز پیش‌روی بیماری و مرگ ناشی از سرطان در دهه‌های آینده باشد. با این حال، تعویق تمام آزمایش‌های غربالگری خطرناک نیست. از طرفی، به دلیل آنکه درمان مبتلایان به سرطان نسبت به زمان حساس است، نظام سلامت باید رویکردهایی دیجیتال و فوری با حضور حداقلی بیماران در نظر بگیرد تا بدون فوت وقت، وضعیت آنان مدیریت شود. خدمات سلامت الکترونیک، پس از ظهور کوید-19 رشد چشم‌گیری کرده، ارائه خدمات را برای بیماران و متخصصین تسهیل نموده و اقبال عمومی هم نسبت به آن مثبت گزارش شده است.
Covid-19 pandemic had global effects on chronic patients, health systems, and the future of treatments. Among the chronic patients, people who have cancer are identifying as a vulnerable group because of their malignancy and suppressive treatments which weaken their immune system. The present descriptive-analytic article, which is conducted from studying various recent articles in Persian and English databases using the keywords cancer, coronavirus, digital treatments, diagnosis, screening, and cancer treatment, focuses on the perception of cancer patients from a covid-19 pandemic, the status of screening and diagnostic tests and the future perspective of health systems from 2019 to 2020. Cancer patients’ approach toward pandemics is on a spectrum, from anxiety and depression to feeling of peace with control and self-efficacy. Furthermore, cancer associations report that the rate of screening has been significantly decreased while it can increase the risk of metastasis in upcoming decades. However, not all treatment postpones are dangerous. It is noteworthy that cancer patients are time-sensitive, hence the health system is better to consider digital and technological treatment alternatives to minimize the patient presence in medical centers. eHealth and telemedicine had significant progress after the coronavirus pandemic and facilitate the delivery of services for patients and professionals, while the public opinion is positive about it.
خلاصه ماشینی:
روش 1 Al-Shamsi, Alhazzani, Alhuraiji, Coomes, Chemaly & Almuhanna 2 Casanova, Pegani, Silva, Patriarca, Veneroni & Clerici 3 Novel 4 Epic Health Research Network 5 Hoda, Bharati, Kumar, Choudhary & Shankar رويش روان شناسي، سال ١٠ ، شماره ٤، شماره پياپي ٦١، تير ١٤٠٠ Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ),10(4), 2021 روش پژوهش حاضر از نوع اسنادي و کتابخانه اي است که به شکل توصيفي و با جستجوي کليدواژه هاي فارسي سرطان ، وضعيت روانشناختي بيماران مبتلا به سرطان ، همه گيري کويد-١٩، خدمات سلامت الکترونيک ، تشخيص ، غربالگري و درمان سرطان و واژگان Cancer،pandemic ١٩-Covid،eHealth ،diagnosis ،screening و cancer treatment در بازه زماني ٢٠١٩ تا ٢٠٢٠ (١٣٩٩) و در پايگاه هاي فارسي و انگليسي Google Scholar،SCOPUS ،Science Direct ،SAGE و PUBMED انجام شد و خلاصه اي از اطلاعات موجود در ٣٣ مقاله در قالب پژوهش حاضر تلخيص و آماده گرديد.
اگر بيماران قبل از دوران همه گيري به خاطر حساسيت بر رعايت بهداشت ، تجربه عدم درک شدن از سمت دوستان و 1 Chen, Wu, Jiang, Zhang, Peng & Hu 2 Wang, Pan & Wan 3 Pitman, Suleman, Hyde & Hodgkiss 4 Millar, Campbell, Fisher, Hutton, Morgan & Cherry سرطان ، کرونا و چشم انداز درماني آن Cancer, Covid-19 and the perspective of treatments خانواده شان را داشتند و برچسب وسواسي ميگرفتند، ولي الان احساس "نرمال بودن و يکرنگي با جمع " ميکنند و توسط ديگران نيز تائيد ميشوند که رعايت استانداردهاي بهداشتي درست بوده است (ميلار و همکاران ، ٢٠٢٠).
(
, 
, 
)
