چکیده:
نگاهی به فرهنگ داستان‌نویسان ایرانی از تعداد قابل توجه نویسندگان زنی نشان دارد که از ظرف داستان و رمان برای بیان مسائل اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی هم‌جنسان خود بهره جسته‌اند. زویا پیرزاد و فرخنده آقایی از نویسندگانی هستند که با شناختی که از وضعیت زنان جامعه عصر خود دارند به نوشتن داستان‌هایی با محوریت زنان اقدام کرده‌اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی مؤلفه‌های اصلی ترسیم شده از شخصیت زنان سنتی و مدرن در آثار زویا پیرزاد و فرخنده آقایی است. این دو نویسنده، شخصیت زنان سنتی را با ویژگی‌هایی چون خانه‌داری، انجام نقش‌های جنسیتی، انفعال در برابر نظام مردسالار و تابعیت از سنن مرسوم، ترسیم می‌کنند و در مقابل چهرۀ زنان مدرن آثارشان با اموری چون اشتغال، اثبات هویت زنانه و مبارزه با مردسالاری و زیر پا نهادن سنن و عرف مرسوم توصیف شده است.
A look at the culture of Iranian fiction illustrates a significant number of women writers who have used the storyline and novels to express their homosexual social, cultural, and family issues. Zoya Pirzad and Farkhondeh Aghaei are among the writers who, by knowing the status of women in their contemporary society, have been working on women-centered stories. The purpose of the present research is to study the main components drawn from the traditional and modern women's characters in the works of Zoya Pirzad and Farkhondeh Aghaei. These two writers depict the traditional women's character with features such as homelessness, gender roles, passivity to the patriarchal system, following dominant traditions, and on the other hand, modern women have been described with issues such as employment, women's identity, the struggle against patriarchy, and the customary traditions and customs.
خلاصه ماشینی:
بررسي مؤلفه هاي اصلي مشترک ترسيم شده از شخصيت زنان سنتي و مدرن در آثار زويا پيرزاد و فرخنده آقايي زهرا عظيمي دانشجوي دکتري زبان و ادبيات فارسي، دانشگاه شهرکرد، چهارمحال بختياري، ايران اسماعيل صادقي استاديار، گروه زبان و ادبيات فارسي، دانشگاه شهرکرد، چهارمحال بختياري، ايران چکيده نگاهي به فرهنگ داستان نويسان ايراني از تعداد قابل توجه نويسندگان زني نشان دارد که از ظرف داستان و رمان براي بيان مسائل اجتماعي، فرهنگي و خانوادگي هم جنسان خود بهره جسته اند.
اين دو نويســنده ، شــخصــيت زنان ســنتي را با ويژگيهايي چون خانه داري، انجام نقش هاي جنســـيتي، انفعال در برابر نظام مردســـالار و تابعيت از ســـنن مرسـوم ، ترسـيم ميکنند و در مقابل چهرة زنان مدرن آثارشـان با اموري چون اشـتغال ، اثبات هويت زنانه و مبارزه با مردسالاري و زير پا نهادن سنن و عرف مرسوم توصيف شده است .
دربارة آثار زويا پيرزاد و فرخنده آقايي پژوهش هايي انجام گرفته است ، اما هيچ کدام به بررسي مؤلفه هاي ترسيم شده از شخصيت زنان سنتي و مدرن در آثار اين دو نويسنده نپرداخته است .
شخصيت اصلي زن در داستان «طعم گس خرمالو» نمونه زنان سنتي است که هيچ گاه از محيط خانه بيرون نمي رود و اوقات خود را در خانه تنها با انجام کارهاي زنانه چون گلدوزي و بافتني پر ميکند: «خانم جلو بخاري مينشـسـت و در انتظار بازگشـت شـازده گلدوزيهاي ظريف ميکرد روي دستمال هاي چهارگوش رنگي.
(
, 
, 
)
