چکیده:
امروزه عمل استنت گذاری (آنزیوپلاستی) در بسیاری از بیماران جهت برطرف نمودن مشکلات ناشی از بیماریهای قلبی عروقی متداول میباشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات تمرین استقامتی (بازتوانی) قلبی در گروههای مختلف بیماران ازنظر تغییرات عملکردی قلبی، در تدوین برنامه بازتوانی اختصاصیتر برای آنها و کاهش هزینههای درمانی تاثیرگذار میباشد. این مطالعهی نیمه تجربی و بهصورت کارآزمایی بالینی انجام شد و 21 بیمار که حدود 2 تا 4 هفته از عمل استنت گذاری آنها گذشته بود به روش مبتنی بر هدف و لحاظ کردن معیارهای ورود به مطالعه از بین بیماران بیمارستان بقیه اله (سال 1396) انتخاب شدند. آزمودنیها به مدت 30 تا 60 دقیقه، 3 بار در هفته و طی 8 هفته شامل تمرین استقامتی هوازی، آموزش بیمار و اصلاح رژیم غذایی و دارویی برای آنها انجام شد. برای تمام آزمودنیها قبل و بعد از بازتوانی قلبی تست ورزش و اکو کاردیوگرافی و آزمایشات درخواستی انجام شد فشارخون سیستولی و دیاستولی استراحت، اوج تمرین، ریکاوری و ضربان قلب در سه مرحله تمرین، مدت زمان تست ورزش و METS مصرفی بیمار در اولین و آخرین جلسه از تمرین و میزان کسر تخلیهای بیماران (EF) با استفاده از اکوکاردیوگرافی اندازهگیری شد. پس از هشت هفته تمرین بازتوانی قلبی، افزایش معنیداری در تغییرپذیری فشارخون سیستول و دیاستول ریکاوری و میزان کسر تخلیهای بیماران و زمان تست ورزش بهبود پیدا کرد و ضربان قلب و قندخون و آنزیمهای کبدی و HDL، TG قبل و بعد از بازتوانی قلبی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. عوامل خطرزای بیماریهای قلبی بعد از برنامه بازتوانی کاهش چشمگیری دارند پس با اطمینان میتوان نتیجه گرفت، بهبودی حاصل شده ناشی از بهبود عملکردی قلبی و تمرین بازتوانی قلبی بوده است.
خلاصه ماشینی:
براي تمام آزمودنيها قبل و بعد از بازتواني قلبي تست ورزش و اکو کارديوگرافي و آزمايشات درخواستي انجام شد فشارخون سيستولي و دياستولي استراحت ، اوج تمرين ، ريکاوري و ضربان قلب در سه مرحله تمرين ، مدت زمان تست ورزش و METS مصرفي بيمار در اولين و آخرين جلسه از تمرين و ميزان کسر تخليه اي بيماران (EF) با استفاده از اکوکارديوگرافي اندازه گيري شد.
پژوهش هاي اخير نشان ميدهد که بازتواني قلبي با تمرين فعاليت ورزشي ميتواند ظرفيت فعاليت ورزشي، عوامل خطر کرونري و کيفيت زندگي بيماران را بهبود بخشد که در نهايت ، موجب بهبود وضعيت عملکردي و به تاخير افتادن مرگ و مير افراد مبتلا به بيماري شريان کرونر مي شود.
عوامل خطرزاي بيماري بعداز برنامه بازتواني قلبي و برنامه تمرين ورزشي کاهش مي يابد و موجب افزايش عملکردي، فشارخون سيستولي و دياستولي اوج تمرين ، مدت زمان انجام تمرين ، ضربان قلب بيشينه ونيز افزايش در ميزان کالري مصرفي ومسافت پيموده شده توسط بيماران قلبي وکاهش ضربان قلب استراحت و ريکاوري بيماران شده است .
نتايج تست ورزش اوليه قبل از بازتواني قلبي و تست دوم بعد از بازتواني قلبي روي نوارگردان شامل METS ضربان قلب بيشينه ، فشار خون زمان استراحت ، 131 اوج تمرين و پس از تمرين (ريکاوري )، مدت زمان انجام تمرين در تست ورزش و نتايج اکوکارديوگرافي بيمار براي تشخيص درصد FE آن ها و همچنين مسافت طي شده و کالري مصرفي در هر جلسه بازتواني ثبت شده و اطلاعات مربوط به عوامل خطرزاي بيماري قلبي از قبيل سن ، جنس ، فشارخون بالا، چربي خون بالا، ديابت و سابقه فاميلي در پرونده بيمار جمع آوري شد.
Cardiac rehabilitation and secondary prevention of coronary heart disease.