چکیده:
هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر آموزش‌های مهارتی بر محیط کسب و کار در استان خراسان رضوی است. جامعۀ آماری تحقیق حاضر، شامل شرکت‌های منتخب خرد، کوچک، متوسط و بزرگ استان است. نمونۀ پژوهش شامل740 نفر از صاحبان صنایع و صنوف بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شده است که روایی آن از طریق تحلیل محتوا تایید شده است و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد آزمون قرار گرفته است که مقدار آلفای 946/0 می‌باشد. اثربخشی آموزش‌های مهارتی عنوان پرسشنامه‌ای است که شامل30 گویه است و با هدف بررسی و ارزیابی میزان اثربخشی آموزش‌های مهارتی بر روی محیط کسب و کار طراحی و معرفی شده است. نمره‌گذاری پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت 5 درجه‌ای و از خیلی‌زیاد تا خیلی‌کم است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارspss و در بخش آزمون فرضیه‌ها از آزمون T نمونه‌های مستقل استفاده شده است. با توجه به نتایج این پژوهش، مشخص شد که میزان ضریب همبستگی بین مهارت‌آموزی و بهبود فضای کسب و کار 848/0 است و رابطۀ آنها مثبت و تقریبا کامل است. همچنین با اطمینان 95 درصد مشخص شد تاثیر مهارت‌آموزی بر محیط کسب و کار در صنایع کوچک بیشتر از صنایع بزرگ است.
The main objective of this study was to investigate the significance of skill training on business environment in Khorasan-Razavi province, Iran. The statistical population in this research includes micro, small, medium and large-sized enterprises. 740 people of industry owners and community leaders were randomly selected as sample. A questionnaire was used to collect data and its validity was confirmed through content analysis and its reliability was tested through Cronbachchr('39')s alpha coefficient (α= 0.946). The 5-point Likert scale questionnaire including 30 items were designed to evaluate and assess the significance of skill training on business environment. SPSS software package was used for data analysis and independent sample T-test for hypotheses. Results showed that the correlation between skill training and enabling business environment (doing business) was 0.848 with a positive and almost complete relationship. It was also shown that the impact of skill training on business environment in small-sized enterprises is more significant (95% Level of significance) than large-sized ones
خلاصه ماشینی:
با توجه به نتایج این پژوهش، مشخص شد که میزان ضریب همبستگی بین مهارت‌آموزی و بهبود فضای کسب و کار 848/0 است و رابطۀ آنها مثبت و تقریباً کامل است.
در این مقاله سعی بر این شده است تا به این سؤال پاسخ داده شود که آیا مهارت‌آموزی نیروی انسانی بر بهبود محیط کسب و کار تأثیر دارد؟ بر این اساس، فرضیه‌های زیر برای این تحقیق مد نظر قرار گرفته است: فرضیۀ اول: بین مهارت‌آموزی و خلاقیت و نوآوری در کارکنان رابطۀ معناداری وجود دارد.
فرضیۀ ششم: بین مهارت‌آموزی و بهبود فضای کسب و کار در استان خراسان رضوی رابطۀ معناداری وجود دارد.
در تحقیق حاضر برای محاسبۀ متغیرهای آموزش‌های مهارتی شامل خلاقیت و نوآوری، تسلط بر شغل، قابلیت‌های فردی، احساس ارزشمند بودن و گسترش فضای کسب و کار از پرسشنامه که با مصاحبه با مدیران و کارشناسان ارشد بنگاه‌های اقتصادی، در خصوص ترکیب و شمای کلی پرسشنامه و نحوۀ طراحی آن در قالب کلی فرضیه‌ها و سؤالات تحقیق قرار داشته و منجر به طراحی پرسشنامۀ تحقیق شده است.
جدول(10) ضریب همبستگی پیرسون {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} همان‌طور که در جدول 10 می‌بینیم میزان ضریب همبستگی بین مهارت‌آموزی و گسترش فضای کسب و کار 832/0 می‌باشد که به یک نزدیک است.
آزمون فرضیۀ ششم بین مهارت‌آموزی و بهبود فضای کسب و کار در استان خراسان رضوی رابطۀ معناداری وجود دارد.
فرض صفر (0H): بین مهارت‌آموزی و بهبود فضای کسب و کار در استان خراسان رضوی رابطۀ معناداری وجود ندارد.
فرض محقق (1H): بین مهارت‌آموزی و بهبود فضای کسب و کار در استان خراسان رضوی رابطۀ معناداری وجود دارد.
(
, 
, 
)
