چکیده:
بلاغت در زیباشناسی شعر و زبان ادبی دریچه های تازه ای را به روی مخاطب می گشاید. ریکور بر این باور است که استعاره برای آشکارسازی در معنای ثانویه جمله بر سه مبنای مقایسه گری، تصویر شاعرانه و شمایل گونگی معنا، تحت نظریه جای سپاری و دو مبحث تأویل در حوزه چند معنایی و ارجاع گری روی می دهد که باعث طراوت استعاره می شود. براین اساس: واژه همواره از راه دیالکتیک نوآوری و رسوب گذاری در حال شکل گیری و بالندگی است. استعاره نه تنها در درک زیبایی که در جهت بیان عاطفه ای عمیق و درک بیشتر ما از معنا کمک می کند. در خسرو و شیرین نظامی، دریافتیم که استعاره با پر و بال دادن به قوه خیال، شمایل گونگی معنا را نیز به همراه دارد و واقعیت را به صورت تعلیق در می آورد. این پژوهش به روش کتابخانه ای-توصیفی و از جزء به کل (استقرایی) است و استعاره مصرحه مجرده در مقایسه با انواع استعاره ها، بسامد بیشتری را به خودش اختصاص داده است که برخی از آنها در توصیف شخصیت شیرین کاربرد ویژه ای متناسب با سیر منطقی داستان دارد و در حال و هوای عاشقانه سروده شده است. خسروشیرین نظامی؛ نظامی از ابزارهای استعاری و استعاره پردازی است که روابط مکانی و زمانی را بر اشیاء و رخ داد ها تحمیل می کند. واقعیت های عریان زندگی را در بیانی شاعرانه و عاشقانه (اروتیک) به گونه ای عریان اما پوشیده بیان می کند و واقعیت معینی را در روابط روزمره بازتاب می دهد.
Eloquence in the aesthetics of poetry and literary language opens new windows to the audience. Ricoeur believes that the three categories of comparison, poetic imagery, and semantic iconicity interact under the theory of substitution and the two issues of interpretation in the field of polysemy and reference for the metaphor to reveal its secondary sentential meaning, which invigorates the metaphor. Accordingly, the word is always forming and developing through the dialectics of innovation and sedimentation. The metaphor contributes not only to the interpretation of beauty, but also to the deep affective expression and our further understanding of the meaning. The design of this research follows a library-descriptive and inductive method. It was found in Nezami’s Khosrow and Shirin that the metaphor, while paving the way for imagination, effects the iconicity of meaning as well and suspends the reality. Single explicit metaphor has a higher frequency, as compared with different types of metaphors. Some of them, written in accordance with the logical progression of the story, have been utilized to describe Shirin’s personality and have been composed in a romantic atmosphere. Nezami’s Khosrow and Shirin is a collection of metaphorical tools and metaphorization which imposes temporal and spatial relationships on objects and events and expresses the naked realities of life in a poetic and erotic way in a naked but hidden way and reflects a certain reality in everyday relationships.
خلاصه ماشینی:
فرضيه هاي تحقيق - در مقايسه انواع استعارات در خسرو و شيرين با توجه به شاهد مثال ها و ابيات مندرج ، با توجه به ديدگاه ريکور، استعاره مصرحه مجرده و بعد از آن آنيميسم (جاندارپنداري) بيشترين کاربرد را نشان مي دهدو بيانگر اين مطلب است که متن ، مجموعه اي به هم پيوسته از واژه هاست که با توجه به ملائمات و قرينه صارفه اي که استعاره در پيوند معنايي دروني با ديگر واژه ها بر قرار مي کند باعث آشکار شدن معنا مي شودو در واقع معنا در دل متن پنهان است .
- شخصيت پردازي در منظومه خسرو و شيرين به لحاظ انواع استعاره و بسامد با هم تفاوت دارد و با توجه به وجه «اختصاص » در نظريه ريکور ميتوان گفت که با توجه به همزاد پنداري مخاطب بر اساس تجربه هاي ذهني در حوزه دلالت فهم متن ، خواننده متن را از آن خود مي کند و اين تجربه هاي زيسته نه تنها به فهم متن کمک مي کند بلکه در حوزه معناگريزي و چند معنايي باعث رمز گشايي آن ها مي شود .
» (صفا، ١٣٨٧: ٤٨٤) استعاره بهترين روش ممکن براي مصداق توانايي ذهن بشر براي کشف روابط پديده هاي دروني و شباهت ها از ميان تفاوت هاست که در همين خصوص ريجاردز Richards بيان ميکند:« فرآيند استعاره در زبان ، تبادل معاني ميان واژه هايي است که ما در استعاره هاي کلامي صريح Explicit verbal metaphors بررسي ميکنيم و بر پايه جهاني ادراک شده بنيان نهاده ميشود که خود محصول استعاره پيشين و يا ناخودآگاه است .