چکیده:
شرایط جغرافیایی و ویژگیهای اقلیمی هر منطقه زمینه پیدایش انواع هنرها را موجب میشود که بررسی و
مطالعه هنرهای گوناگون یک جامعه پژوهشگر را در نیل رسیدن به مفاهیم فرهنگی، اقلیمی و زیبایی شناسی
آن جامعه یاری میرساند. از مهمترین بسترهای مطالعاتی هنر رودوزی، و متعاقب آن یکی از شاخصترین
رودوزیهای ایران، هنر سوزندوزی بلوچ میباشد که به نوعی ترجمان تصویری مفاهیم و مضامین اعتقادی،
محیطی و فرهنگی بوده و به بیان دیگر یکی از مهمترین وجوه فرهنگی این قوم میباشد. نقشمایههای این هنر
در ضمن کاربردی بودن از نظر ساختار نیز دارای اهمیت بصری و زیبایی شناسانهای میباشند که تحلیل بصری
آنها ما را از دنیای اندیشههای طراحان این نقوش آگاه میسازد. در پژوهش پیش رو ضمن بررسی ساختار
کلی نقوش سوزندوزی بلوچ، مبانی زیباییشناسی نقوش بر پایه تکنیکهای بصری صورت گرفته است. کاربرد
فطری عناصر بصری و سازماندهی این عناصر به شیوهای آگاهانه و مهندسانه سبب پیدایش آرایه ها و گنجینه-
های غنی شدهاند که بر ارزشهای بصری ویژهای تاکید میکنند. تنوع رنگ نسبتاً شدید در نقوش حاکم است و
در تمامی نقوش زاویه دید از روبرو است. تنوع نقوش، تنوع به کارگیری رنگها، انسجام نسبی، اعمال
ریزه کاریهای دقیق و ترکیببندیهای متقارن از جمله شاخصه های نقوش سوزندوزی بلوچ میباشند.