چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین صورتهای مالی متقلبانه و کیفیت گزارشگری مالی با تأکید بر اثربخشی تجربه و نفوذ مدیران در شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران میپردازد. پژوهش حاضر کاربردی و از بعد روششناسی، همبستگی از نوع علی (پس رویدادی) میباشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونهگیری حذف سیستماتیک، 131 شرکت بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شده و در دوره زمانی 7 ساله بین سالهای 1391 تا 1397 موردبررسی قرار گرفتند. یافتههای پژوهش نشان دادند که بین تقلب در صورتهای مالی و کیفیت گزارشگری مالی را رابطه معکوس و معنادار وجود دارد، بین تجربه مدیران بر رابطه بین صورتهای مالی متقلبانه و کیفیت گزارشگری مالی تأثیری ندارد، همچنین، نفوذ مدیران بر رابطه بین صورتهای مالی متقلبانه و کیفیت گزارشگری مالی تأثیر مثبت و معنادار دارد. لذا نتیجه می شود که مدیران با نفوذ، با کنترل عوامل تقلب و مدیریت سود در صورتهای مالی، قادرند کیفیت گزارشهای مالی خود را افزایش یا کاهش دهند.
The present study examines the relationship between fraudulent financial statements and the quality of financial reporting with emphasis on the effectiveness of the experience and influence of managers in companies listed on the Tehran Stock Exchange. The present study is applied and from a methodological point of view, causal (post-event) correlation. The statistical population of the study is all companies listed on the Tehran Stock Exchange and using the systematic elimination sampling method, 131 companies were selected as the research sample and were examined over a period of 7 years between 1391 and 1397. Findings showed that there is an inverse and significant relationship between financial statement fraud and the quality of financial reporting, between managers 'experience has no effect on the relationship between fraudulent financial statements and financial reporting quality, and also, managers' influence on the relationship between fraudulent financial statements and quality Financial reporting has a positive and significant effect. Therefore, it is concluded that influential managers can increase or decrease the quality of their financial reports by controlling fraud factors and managing earnings in financial statements.
خلاصه ماشینی:
شفافيت اطلاعات مالي، همواره به عنوان يکي از مؤثرترين متغيرها در تعيين استراتژي سرمايه گذاري در بازارهاي مالي مطرح ميباشد و عليرغم اين موضوع ، مديران شرکت ها به عنوان بالاترين مسئول تهيه صورت هاي مالي، همواره انگيزه دارند تا براي حفظ منافع خود به تحريف اطلاعات مالي بپردازند و در اين فرآيند، مديران اکثرا ميکوشند که اخبار منفي شرکت را هرگز به بيرون انتقال ندهند و هميشه تنها اخبار خوب را منتشر کنند (فروغي و همکاران ، ١٣٩٠) در ارزيابي کيفيت گزارشگري مالي دو رويکرد کلي وجود دارد، رويکرد نيازهاي استفاده کنندگان و رويکرد حمايت از سرمايه گذاران و سهامداران ، در رويکرد نيازهاي استفاده کنندگان ، کيفيت گزارشگري مالي بر مبناي سودمندي اطلاعات مالي (مربوط بودن و قابل اتکا بودن ) تعيين و تعريف ميشود؛ اما در رويکرد حمايت از سرمايه گذاران و سهامداران ، کيفيت گزارشگري مالي به طور عمده برحسب افشاي کامل و منصفانه براي سهام داران تعريف ميشود و در اين زمينه کيفيت گزارشگري مالي عبارت است از اطلاعات مالي کامل و شفاف که مانع گمراهي يا ايجاد ابهام براي استفاده کنندگان ميشود (رحماني، ١٣٨١) مديريت ، به عنوان مهم ترين راهبرد توسعه و به روز کردن منابع انساني و سازماني و درنتيجه افزايش ميزان بهره وري به شمار ميرود (لافوند و واتز١ ، ٢٠٠٨).