چکیده:
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر آشفتگی روانشناختی و امید به زندگی مادران دارای فرزند اختلال طیف اوتیسم انجام شدهاست؛ روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای فرزند اوتیسم ساکن شهر اصفهان در سال 1399 بودند که از بین آنها به شیوه نمونهگیری هدفمند تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ ابتدا پرسشنامههای آشفتگی روانشناختی کسلر (2002) و امیدواری اشنایدر (1991) بر روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد سپس گروه آزمایش تحت 10جلسه درمان گروهی مبتنی بر تحلیل روابط متقابل به مدت هر جلسه 60 دقیقه قرار گرفتند. مجددا پس ازمون بر روی دو گروه ازمایش و کنترل اجرا شد. به علت شیوع ویروس کرونا آموزش بصورت مجازی انجامشد. ﺑﻌﺪ از اﻋﻤﺎل ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﻞ در 10 جلسه 60 دقیقهای بر گروه آزمایش، ﻫﺮ دو ﮔﺮوه به طور مجدد ﺑﻪوﺳﯿﻠﻪ ﻫﻤﺎن آزﻣﻮنﻫﺎ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار گرفتند؛ تحلیل یافتهها با استفاده از نرم افزار spss و روش تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج نشان داد تحلیل رفتار متقابل بر امید به زندگی مادران دارای فرزند اوتیسم موثر بودهاست (p0/05). با توجه به نتیجه پژوهش حاضر پیشنهاد میشود روش تحلیل روابط متقابل را به عنوان ابزاری حمایتی و موثر جهت افزایش امید به زندگی مادران دارای فرزندان اوتیسم استفاده شود.
The present study aimed to evaluate the effectiveness of interaction behavioral analysis on psychological distress and life expectancy of mothers with autistic children; The research method was quasi-experimental with pre-test design, post-test with control and experimental groups. The statistical population of this study was all mothers with children with autism living in Isfahan in 2020, from which 30 people were selected by purposive sampling and randomly assigned to experimental and control groups; First, Kessler (2002) and Snyder (1991) psychological distress questionnaires were administered to both experimental and control groups. Then, the experimental group underwent 10 sessions of group therapy based on interaction analysis for each session of 60 minutes. The experiment was performed again on the experimental and control groups. Due to the prevalence of coronavirus, training was done virtually.After applying the independent variable in 10 sessions of 60 minutes on the experimental group, Both groups were re-evaluated with the same questionnaires. Findings were analyzed using SPSS software and analysis of covariance. The results showed that the analysis of interaction behavior was effective on the life expectancy of mothers with autistic children (p 0.05). According to the results of the present study, it is suggested to use the reciprocal relationship analysis method as a supportive and effective tool to increase the life expectancy of mothers with children with autism.
خلاصه ماشینی:
جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای فرزند اتیسم ساکن شهر اصفهان در سال ١٣٩٩ بودند که از بین آن ها به شیوه نمونه گیری هدفمند تعداد ٣٠ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ ابتدا پرسشنامه های آشفتگی روان شناختی کسلر (٢٠٠٢) و امیدواری اشنایدر (١٩٩١) بر روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد سپس گروه آزمایش تحت ١٠ جلسه درمان گروهی مبتنی بر تحلیل روابط متقابل به مدت هر جلسه ٦٠ دقیقه قرار گرفتند.
Ekas, Pruitt & McKay ازاین رو در پژوهش های مختلف جهت کاهش مشکلات روان شناختی مادران کودکان دارای اختلال اتیسم از درمان های متعددی از جمله درمان پذیرش و تعهد (لانسکی، فاگ ، لیک ١ و همکاران ، ٢٠١٨؛ زارع بیدکی و جهانگیری، ١٣٩٨؛ احمدی و رئیسی، ١٣٩٧)، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی (امامدوست ، تیموری، خوی نژاد و همکاران ، ١٣٩٩؛ آقابابایی و تقوی، ١٣٩٨) و مداخله مبتنی بر تفاوت های فردی (اباذری، ملک پور، قمرانی و همکاران ، ١٣٩٦) استفاده شده است .
لذا مسئله اصلی این پژوهش پاسخ به این سؤال است که آیا تحلیل رفتار متقابل برآشفتگی روان شناختی و امید به زندگی مادران کودکان اتیسم مؤثر است ؟ 1 - Lunsky, Fung, Lake 2 - Masse, McNeil, Wagner, 3 - Zlomke, Jeter & Murphy 4 - Lieneman, Brabson, Highlander 5 - Parladé, Weinstein, Garcia روش اجرا روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بـود.