چکیده:
منابع نفتی محدود، افزایش قیمت بنزین، ترافیک و نگرانیهای زیستمحیطی منجر به افزایش تقاضا برای سیستمهای
همسواری شده است. سیستمهای همسواری به افراد این اجازه را میدهد که در سفرهای مشترک خود از وسیله نقلیه مشترک استفاده کنند. در این مقاله یک مدل بهینه سازی ریاضی برای مسئله همسواری ارائه شده است و برای زمانبندی افراد از پنجره زمانی شناور استفاده شده است. تابع هدف به کار رفته در این مدل کمینه سازی میزان سوخت مصرفی وسایل نقلیه است. این مدل ابتدا با استفاده از نرمافزار سیپلکس حل و نتایج گزارش شده است. سپس از آنجا که این مسئله یک مسئله NP-Hard است و حل آن در ابعاد بزرگ در زمان معقول امکانپذیر نیست، برای ابعاد بزرگ یک روش فراابتکاری مبتنی بر الگوریتم ژنتیک ارائه شده است. نتایج نشاندهنده اعتبار مدل و کارایی خوب الگوریتم ارائه شده است. این مدل به مسیریابی و زمانبندی سفر افراد از طریق همسواری کمک میکند و رفت وآمد آنها را تسهیل میکند، ضمن اینکه منجر به کاهش مصرف سوخت میشود.