چکیده:
معماری، دارای ذاتی هنری بوده که بر تواناییهای آفرینشی و تصورات معمار، متکی است. توجه به طرز فکر معمار در طراحی و آفرینش فضا، یکی از اصول مهم در فرآیند طراحی و نقد آثار است. به منظور درک بهتر ایدهپردازی و روند شکلگیری طرح در ذهن معمار، در پژوهش حاضر، به بررسی انگارههای طراحی در سه پروژه از رضا مفاخر شامل: کلینیک پزشکی ۲۵ میلیمتری، کلینیک دندانپزشکی ۷۷ مترمربعی و مجتمع چندمنظورهی عمار، به روش توصیفی- تحلیلی، پرداخته شده است. روش جمعآوری اطلاعات، مطالعات کتابخانهای با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد و مدارک موجود و هدف پژوهش، شناسایی روشهای بهکار رفته در آثار مفاخر و تطبیق آنها با نظریات نظریهپردازان جهانی بوده است؛ بدین منظور، ابتدا مطالعاتی در ارتباط با معمار و خط فکری وی در طراحیهایش، صورت گرفته و پس از آن، تطبیق روش تفکر وی و نظریات مطرح شدهی جهانی در قالب جدول و نمودار، ارایه شده است. نتایج حاکی از آن است که مفاخر از روشهای قیاسی و استعارهای، برنامه محور و رهیافت خردگرایانه، بیش از سایر روشها در طراحی آثار خود استفاده کرده است.