چکیده:
اهداف: این پژوهش با هدف تعیین و شناسایی تاثیر روان درمانگری نمایشی بر کاهش میزان علائم اختلال استرس پس از سانحه در دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدایی شهرستان زلزله‌زده ثلاث باباجانی انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود که با روش پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش‌آموزان دوره ابتدایی پسر دارای اختلال استرس پس از سانحه شهرستان ثلاث باباجانی بودند که از میان آن‌ها چهل نفر بر اساس معیارهای اختلال استرس پس از سانحه به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه مساوی آزمایش (بیست نفر) و کنترل (بیست نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مصاحبه تشخیصی اختلال استرس پس از سانحه بر اساس معیارهایDSM-5 و پرسش‌نامه اختلال استرس پس از سانحه بر اساس (PCL-5) DSM-5بود. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس یک‌راهه و کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) برای بررسی فرضیه‌های پژوهش استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند که روان‌درمانگری نمایشی (نمایش‌درمانی) موجب کاهش میزان علائم تنیدگی و استرس پس از سانحه PTSD)) با اندازه اثر 0/51 در کودکان با اختلال استرس پس از سانحه در سطح معناداری (0/001> P) می‌شود.
نتیجه گیری: روان‌درمانگری نمایشی (نمایش‌درمانی) به مثابه یک روش درمانی کمکی و اثربخش برای کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه و کاهش مشکلات عصب روان‌شناختی کودکان است، با وجود این تعمیم ایـن تـاثیر به پژوهش‌های بیشتری نیاز دارد.
Objectives: This study aims to determine the effectiveness of psychodrama in reducing the symptoms of Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD) in primary school students living in earthquake-stricken areas.
Methods: This is a quasi-experimental study with pre-test/post-test design using a control group. The study population consists of all male primary school students diagnosed with PTSD living in Salas-e Babajani County, Kermanshah, Iran. Of these, 40 were selected using a purposive sampling method and based on the PTSD criteria, and were then divided into two groups of intervention (n=20) and control (n=20). Research instruments were a diagnostic interview based on Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th Edition (DSM-5) criteria and the PTSD Checklist for DSM5 (PCL-5) questionnaire. Data were analyzed using one-way and multivariate analysis of covariance.
Results: Psychodrama reduced the symptoms of PTSD in children with an effect size of 0.51 (P
Conclusion: Psychodrama is an effective method for reducing the PTSD symptoms and neuropsychological problems. For the generalization of its results, further studies are recommended.
(
, 
, 
)
