چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان پیش‌بینی‌کنندگی شدت هیجان و اجتناب تجربه‌ای در اضطراب صفتی بود. روش: پژوهش شامل مطالعه‌ای مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویانی است که در نیم‌سال دوم تحصیلی 92-93 مشغول به تحصیل بوده‌اند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای مرحله‌ای، 197 دانشجو انتخاب شدند و ابزارهای زیرمقیاس صفت مقیاس اضطراب صفت- حالت، مقیاس شدت عاطفه و مقیاس پذیرش و عمل را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری گام به گام انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که شدت هیجان (44/0 r=،01/0p) و اجتناب تجربه‌ای (53/0= r، 01/0p) با شدت اضطراب صفتی، رابطه مثبت و معنا‌دار داشت. هم‌چنین، براساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام، اجتناب تجربه‌ای و شدت هیجان توانستند 37 درصد تغییرات مربوط به اضطراب صفتی را تبیین نمایند (001/0p). نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های پژوهش حاضر، شدت هیجان و اجتناب از تجارب درونی منفی را می‌توان به عنوان متغیرهای پیش‌بین شدت اضطراب صفتی در نظر گرفت.
Objectives: The current study aim was to examine the predicting role of emotion intensity and experiential avoidance in trait anxiety. Method: This study was a cross-sectional correlational research. The research population consisted of students who were studying in 2013-2014 second semester. Using a cluster sampling method, 197 students were selected and completed the State-Trait Anxiety Inventory, the Affect Intensity Measure, and the Acceptance and Action Questionnaire. Data were analyzed using Pearson’s correlation test and stepwise multiple regression analysis. Results: the results showed that emotion intensity (r=0.44, pConclusion: Based on current research results, emotion intensity and negative internal experiential avoidance could be assumed as predicting variable for the intensity of trait anxiety.
(
, 
, 
)
