چکیده:
مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران (شهیدنواب صفوی) در سال 1360 با امکانات محدود درمانی و رفاهی و نیروی انسانی و با نام مرکز روانپزشکی نواب صفوی شروع به کار کرد. در سال 1365 پس از تأسیس دانشگاه علوم پزشکی ایران، این مرکز با عنوان مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی، وظیفه آموزش دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی و دستیاران روانپزشکی را به عهده گرفت. در حال حاضر و پس از گذشت سی و پنج سال، این مرکز آموزشی درمانی با ظرفیت 160 تخت و با امکانات آموزشی درمانی گسترده‌ای مانند روانپزشکی جامعه‌نگر، روان‌درمانی شناختی‌رفتاری، روان‌درمانی تحلیلی، آزمایشگاه عصب‌شناختی، درمانگاه سوء مصرف الکل و مواد و بخش بستری الکل و اعتیاد در حال خدمت‌رسانی به مردم است. روند روبه‌رشد مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران در بیش از سه دهه از توسعه کمّی و کیفی دانشگاه علوم پزشکی ایران جدا نبوده است. تا زمان نگارش این مقاله، چهار تن از بنیان‌گذاران این مرکز یعنی دکتر سید ضیاء حسینی، دکتر حسن حسن‌زاده، دکتر بیوک بارز و دکتر اصغر الهی دار فانی را وداع گفته‌اند.
Navab Safavi Mental Hospital was established in 1981 while it suffered from considerable shortages in therapeutic and welfare infrastructures, as well as in professional human resources. After foundation of Iran University of Medical Sciences in 1986 the hospital was involved in training nurses, medical students, and psychiatric residents. In 2001, by request of Navab Safavi’s family the name was changed to Iran Psychiatric Hospital and Now, after 35 years, the hospital has 160 beds in 6 wards, including men, women, neurotic (Mehr), emergency, substance and alcohol wards, and extensive facilities like community psychiatry, cognitive-behavioral and analytical psychotherapies, neurocognitive lab, and substance use disorder clinic. The increasing growth of Iran Psychiatric Hospital in more than 3 decades has been in line with qualitative and quantitative development of Iran University of Medical Sciences.
(
, 
, 
)
