حاشیه‌نشینی و احساس امنیت: مطالعه جوانان حاشیه‌نشین شهر تبریز مقاله

هدف این مقاله مطالعه مسایل اجتماعی مناطق حاشیه‌نشین شهر تبریز و تأثیر آن بر احساس امنیت و سایر آسیب‌های مرتبط با حاشیه‌نشینی و میزان احساس امنیت است. با به‌کارگیری روش پیمایش و پرسشنامه محقق ساخته، اطلاعات مورد نیاز از 260 فرد 15 الی30 ساله‌ی محله‌های حاشیه‌نشین شهر تبریز جمع‌آوری گردید. در ارتباط با مسایل اجتماعی محله‌های حاشیه نشین، بیکاری و فقر از مسایل اقتصادی مهم و نیز اعتیاد، فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی از آسیب‌های اجتماعی مهم محله‌های مورد مطالعه است. مسایلی که با وضع اقتصادی افراد ارتباط معنی‌دار داشته و به‌دنبال خود مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دیگری را دربرداشته است. روابط اجتماعی حاکم در سطح کلان‌شهر تبریز و آشنایی جوانان حاشیه‌نشین با این سبک زندگی از یک طرف و پای‌بندی خانواده‌های حاشیه‌نشین به آداب و رسوم سنتی مبدأ از طرف دیگر، امنیت و آرامش خانواده‌های حاشیه‌نشین را با مشکل مواجه ساخته است. اکثریت پاسخگویان احساس امنیت در محیط خانواده و نیز احساس امنیت از لحاظ فرهنگی را در سطح پایین دانسته‌اند. این امر نشان می‌دهد مسایل فرهنگی نقش به‌سزایی در میزان احساس امنیت افراد در مناطق حاشیه‌نشین دارد. با توجه و رسیدگی بیشتر به بُعد فرهنگی احساس امنیت و فراهم کردن امکانات فرهنگی بیشتر در محله‌ها؛ همانند کتابخانه‌های‌عمومی، فرهنگ سراها، طراحی برنامه‌هایی که ارزش‌های جدید با بار مثبت فرهنگی را به خانواده‌ها القاء کند، می‌توان میزان امنیت خاطر جوانانی که در محله‌های مذکور زندگی می‌کنند را بالا برده و از میزان تعارضات ارزشی بین‌نسلی به وجود آمده بین جوانان و والدین پا به سن گذاشته کاست.