چکیده:
انسان‌های اولیه برای غلبه‌بر حیوانات در شکار، نقش آن‌ها را بر دیوار غارها می‌کشیدند و با انجام اعمال جادویی و تیراندازی به تصاویر حیوانات، به پیروزی نمادینی بر آن‌ها دست می‌یافتند. درادامه با پیشرفت فرهنگ‌ها و تغییر الگوهای معیشتی، باورها نیز دستخوش تطور شد. رفته‌رفته گزیده‌ای از حیوانات مورداحترام قرار گرفتند و به توتم‌ها تبدیل شدند. بااین‌حال در ادوار مختلف و با گذشت زمان، شکار همچنان به‌عنوان وسیله‌ای برای نمایش قدرت و اعتقادات مذهبی به‌خصوص برای شاهان باقی ماند. به‌نظر می‌رسد که شکار همان عملکرد قدرت‌نمایی گذشتۀ خود را دارد و حتی در ادوار اسلامی به‌عنوان یکی از رفتارهای شاهانه مدنظر بوده است. در ایران، شاید بهترین نمونۀ این‌چنین نمایشی را بتوان در دورۀ ساسانی دید. بنابراین، سؤال اصلی این است: آیا هنرمندان این دوره با به‌کارگیری موضوع شکار و نمایش آن به‌‌وسیلۀ ابزار و مواد مختلف روی سطوح گوناگون، خواسته‌اند همان اهمیت شکار در پیش از تاریخ را به‌عنوان قدرت نشان دهند؟ هدف پادشاهان ساسانی از انتخاب موضوع شکار برای نقش بستن روی سطوح مختلف در دوران حکومت خود چه بود؟ در این مقاله، با رویکردی تحلیلی‌تاریخی و بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای به موضوع شکار در این ادوار پرداخته شده و هدف اصلی این مقاله رسیدن به مفهومی هرچند مناسب و نزدیک به نوع نگاه مردمان در این ادوار به موضوع شکار است.
Hunting has been one of the ways of human beings livelihood since ancient times. Therefore, it has been a very respectful job and one of the first subjects of human arts. Moreover, Iran is rich in natural resources and various animals. Accordingly, primitive humans had been drawing these pictures with the thought that they could overcome their prey and by performing magical actions and shooting animal images, they could achieve a symbolic victory over them. Later, with the development of cultures and the changes in living patterns, beliefs also underwent changes. Gradually, a number of animals were respected and turned into totems. But still, hunting remained a means of displaying power and religious beliefs over time and in different eras, especially for kings. In Iran, we might mention Sassanid period as the best example of such displays. So the question is, whether the artists of that period wanted to show the same importance of prehistoric hunting using the subject of hunting and showing it with different tools and materials. Also, the present study aims to investigate what the purpose of the Sassanid kings in choosing the subject of hunting to display in different places during their reign was. This article, deals with the subject of hunting in these periods with a historical- analytical approach utilizing library studies. This article’s main objective is to gain a close and suitable understanding of the attitude of the people of this era’s approach to the concept of hunting.
(
, 
, 
)
