چکیده:
لکنت ، اختلالي ماندگار است که بر پيشرفت و دستاوردهاي شغلي ، اجتماعي ، تحصيلي و عاطفي افراد مبتلا تأثير مي گذارد، به
نظر مي رسد که عملکرد کارکردهاي اجرايي به خصوص بازداري پاسخ ، بر اثر اضطراب در کودکان با لکنت زبان مي تواند
دستخوش تغيير شود، بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي کارکردهاي اجرايي در کودکان داراي لکنت زبان با در نظر
گرفتن نقش تعديل گر ميزان اضطراب بود. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع پس رويدادي بوده است . جامعه آماري شامل
تمامي کودکان ٧ تا ١١ سالي بود که در مراکز گفتار درماني تحت پوشش اداره آموزش و پرورش شهرستان همدان مشغول به
گذراندن دوره هاي درماني خود بودند، که طبق گزارش اين مرکز تعداد آنها ٣٦ نفر بود، و گروه دوم تمامي کودکان ٧ تا ١١
ساله که در سال تحصيلي ٩٦- ١٣٩٥ در دبستان هاي اين شهرستان مشغول به تحصيل بودند. شيوه نمونه گيري براي انتخاب
نمونه داراي لکنت زبان به صورت در دسترس و براي گروه کودکان عادي به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي بود. به
منظور گردآوري داده ها از آزمون سنجش ظرفيت حافظه ي فعال دانيمن و کارپنتر (١٩٨٠)، پرسشنامه سنجش توانايي هاي
شناختي نجاتي (١٣٩٢)، خرده آزمون تنظيم تصاوير وکسلر، آزمون استروپ رايانه اي و مقياس چندبعدي اضطراب کودکان
مارچ و همکاران (١٩٩٧) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده هاي آماري از تحليل واريانس دوطرفه و تحليل کوواريانس
استفاده شد. نتايج نشان داد که در همه ي خرده مقياس ها بين کودکان داراي لکنت با کودکان عادي تفاوت معنادار وجود
دارد، همچنين نتايج نشان داد که بين دو گروه تحقيق در ترکيب با متغيرهاي وابسته کارکردهاي اجرايي (بازداري و حافظه
فعال ) و با کنترل اثر اضطراب ، تفاوت معناداري وجود دارد. اما در متغير برنامه ريزي و سازماندهي تفاوت معني دار ندارند
يعني متغير اضطراب روي اين دو متغير تاثير مي گذارد.