چکیده:
دانش به عنوان یک منبع استراتژیک در سازمان‌ها، عامل اصلی و موثری در ایجاد و تداوم مزیت رقابتی در آنهاست. در خوشه‌های صنعتی که شامل مجموعه‌ای از سازمان‌ها با زمینه فعالیت مشابه است، بین اعضا فعالیت‌های مشترکی به منظور صرفه‌جویی در منابع و تقویت توان رقابتیشان انجام می‌شود. یکی از این فعالیت‌های مشترک تبادل دانش بین اعضاست که باعث کاهش هزینه کسب دانش، افزایش همکاری بین شرکت‌ها، توانایی نوآوری و تقویت توان رقابتی آنها می‌شود. در این مقاله یک مدل برنامه‌ریزی آرمانی برای فرآیند تبادل دانش در خوشه‌های صنعتی ارائه شده است که بر اساس داده‌های خوشه صنعتی خوراک دام، طیور و آبزیان گلستان پیاده‌سازی و نتایج حاصل از آن مورد تحلیل قرار گرفته است. رسیدن به درجه ایده‌آل دانش در خوشه و میزان بودجه تعیین شده به عنوان دو آرمان مدل در نظر گرفته شده‌اند. در این مدل برای فرآیند تبادل دانش دو شیوه حضوری و غیرحضوری در نظر گرفته شده که به لحاظ هزینه و طول دوره انتقال تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای دارند. تحلیل پارامترهای مدل و بررسی نتایج حاصل نشان می‌دهد، استفاده از دو شیوه حضوری و غیرحضوری برای تبادل دانش این امکان را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند که با توجه به شرایط کاری و منابع دردسترس خود به شکلی منعطف بتوانند، میزان مشارکت خود را در فرآیند تبادل دانش بهبود بخشند. همچنین به مدیران خوشه درک بهتری می‌دهد تا قادر باشند با توجه به منابع موجود و اهداف تدوین شده، تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی بهتری برای دستیابی به بازدهی بیشتر از فرایند تبادل دانش داشته باشند.
Knowledge as a strategic resource in organizations is a major and effective factor in creating and sustaining competitive advantage. In industrial clusters, which include a set of organizations with similar field of activities, there is a joint effort among members to save resources and enhance their competitive ability. One of these joint activities is the exchange of knowledge among the members, which reduces the cost of knowledge acquisition, increasing collaboration between companies, the ability to innovate and strengthen their competitive ability. In this paper, a goal programming model for the process of knowledge exchange in industrial clusters has been presented based on the data of industrial cluster of animal feed, poultry and aquaculture in Golestan and its results have been analyzed. Achieving the ideal degree of knowledge in the cluster and the amount of budget assigned are considered as two model ideals. In this model, for the process of knowledge exchange, there are two types of presence and non-attendance methods that have significant differences in terms of cost and duration of the transfer. Analyzing the model parameters and examining the results shows that the use of both face-to-face and non- attendance methods for the exchange of knowledge enables companies to flexibly participate in the process according to their working conditions and resources. It also provides better understanding to cluster managers in order to be able to make better decisions and planning in order to achieve greater returns from the knowledge transfer process, based on existing resources and goals.
(
, 
, 
)
