چکیده:
شریعتی نظریهپرداز اسلام سیاسی چپ در ایران و از جمله نخبگان و متفکران بنام جهان اسلام است. شناخت افکار و اندیشههای شریعتی از جهات مختلفی بخصوص زمانی که آثارش نقش جهت دهندهای در انقلاب اسلامی ایران ایفا کرده است، حائز اهمیت ویژه است. پژوهش پیشرو در صدد شناخت مؤلفههای فرهنگ سیاسی شیعه در اندیشه شریعتی و پاسخ به این سؤال است که این مؤلفهها چگونه در اندیشه سیاسی او متجلی شده است؟ بر این اساس در چارچوب نظریه ساختار-کارگزار و بطور خاص نظریه عاملیت و فرهنگ مارگارت آرچر و با استفاده از روش کیفی تحلیل اسنادی و با مراجعه به آثار به جا مانده از وی سه مؤلفة اجتهاد ، هجرت و امر به معروف و نهی از منکر مورد بررسی قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان میدهد هر سه مؤلفه نه تنها جایگاه مهمی در اندیشة شریعتی دارد ، بلکه میتوان بر این ادعا خطر کرد که نظریه اسلام انقلابی او بر پایه این سه مؤلفه قرار گرفته است.