چکیده:
برجسته سازی را زمانی در یک اثر ادبی می توان دید که شاعر یا نویسنده با روش هایی
زبان عادی و روزمره را بهم می ریزد و با زبانی غیر متعارف ونا آشنا سخن می گوید. این
اصطلاح اولین بار از طرف شکل گرایان روسی که در تحلیل متون به شکل، فرم و ساختار آن
توجه داشتند مطرح شدءلیچ از شکل گرایان انگلیسی فرایند برجسته سازی را به دو گونه
تقسیم می کند:هنجار گریزی و هنجار افزایی. هوشنگ ابتهاج از شاعران عرصه علم و ادب
معاصر است.با ذهنی سرشار و سیال، که شگردهای برجسته سازی را در اشعارش می توان
جست و یافت. این مقاله ی تحلیلی و توصیفی نتیجه ی پژوهشی است که با تکیه برنظریه ی
برجسته سازی در اشعار هوشنگ ابتهاج صورت گرفته است.اشعار مورد بررسی از دفتر شعر
سراب(مجموعه شعر کتاب راهی و آهی هوشنگ ابتهاج)است.
خلاصه ماشینی:
برجسته سازي کلامي در سروده هاي هوشنگ ابتهاج با تکيه بر مجموعه دفتر شعر «سراب » سميه بقائي کارشناسي ارشد آموزش زبان فارسي، دانشگاه فرهنگيان ، دبير آموزش و پرورش فارس دکتر سولماز مظفري مدرس زبان و ادبيات فارسي، بخش زبان و ادبيات فارسي دانشگاه فرهنگيان ، شيراز، ايران چکيده برجسته سازي را زماني در يک اثر ادبي مي توان ديد که شاعر يا نويسنده با روش هايي زبان عادي و روزمره را بهم مي ريزد و با زباني غير متعارف ونا آشنا سخن مي گويد.
نمونه هايي يافت شده در دفتر مورد بحث در زير عنوان مي شود : تکرار کلمه : - تکرار کلمه ي « من » : همچو مهتاب که نتوانيش آورد به چنگ / دور از دست تمناي من و در بر من (آّنا ٢١) - تکرار کلمه ي « خوش » : خوش يافتم که خوش تر از آن چهره اي نتافت / در خواب آرزو (سراب ١٨) - تکرار کلمه ي «خنده » : خنده اي غم زده ، چون خنده ي درد (اندوه ٥٧) - تکرار کلمه ي «نغمه » : مي رسد گاه يکي نغمه به گوش / نغمه اي گم شده ،از سينه ي نائي موهوم (اندوه ٥٧) - تکرار کلمه ي «نگهي» : بازم از دست مي برد نگهي / نگهي چون شراب مستي بخش ( نوش نگاه ٥٢) ٢-٤-٢-٤- قاعده افزايي با تکرار جمله : در شعر گاهي جمله ها به جهت تأکيد تکرار مي شوند و شاعر با اين کار به برجسته سازي کلامي خود مي پردازد نمونه هاي زير را در اشعار ابتهاج مي توان ديد : - بس کن اين شور و شتاب / بس کن اين زمزمه ...