چکیده:
شهرها در گذشته از قابلیت پیادهمداری بالایی برخوردار بوده و پیادهروی بهعنوان اصلیترین الگوی جابهجایی مردم محسوب میشده است. امروز با توجه به تحولات مختلف در حوزه فناوری و افزایش ماشین، این موضوع کاهش یافته است. در این زمینه عوامل و شاخصهایی گوناگونی تاثیرگذار هستند که شناخت و تحلیل آنها در راستای بهبود پیادهروی موثر است. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل عوامل موثر در بهبود پیادهروی در بافت تاریخی منطقه هشت شهر شیراز است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش را شهروندان منطقه هشت شهر شیراز تشکیل داده که 35727 نفر بودهاند. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 384 نفر محاسبه شد. ابزار پژوهش پرسشنامه بوده است. نتیجه آزمون تی تکنمونهای نشان میدهد که هر چهار شاخص پیادهروی در سطح کمتر از 05/0 معنادار بودهاند. بررسی اختلاف میانگین شاخص کالبدی (605/0-)، شاخص کاربری و فعالیت پیادهروی (575/0-)، شاخص آسایش و راحتی پیادهروی (318/0-) و شاخص زیستمحیطی پیادهروی (786/0-)، نشانگر وضعیت نامناسب این شاخصها در منطقه هشت شیراز است. همچنین نتیجه رگرسیون خطی نشان میدهد شاخص آسایش و راحتی 20 درصد، شاخص کاربری و فعالیت 16 درصد، شاخص کالبدی 9 درصد و شاخص زیستمحیطی 8 درصد از تغییرات متغیر وابسته (بهبود پیادهروی) را تبیین میکند و در این زمینه میتوانند تاثیرگذار باشند. نتیجه آنکه آسایش و راحتی، فعالیتها و کاربریها، محیط زیست و شاخص کالبدی در زمینه پیادهروی موثر هستند.
Cities in the past had a high pedestrian capacity and walking was considered as the main model of movement of people. Today, due to various developments in the field of technology and the increase of cars, this issue has decreased. In this regard, various factors and indicators are influential, the recognition and analysis of which is effective in improving walking. The purpose of this study is to investigate and analyze the effective factors in improving walking in the historical context of District 8 of Shiraz City. The research method is descriptive-analytical. The statistical population of the study consisted of citizens of District 8 of Shiraz, which was 35,727 people. Based on Cochran's formula, the sample size was 384 people. The research tool was a questionnaire.The result of one-sample t-test shows that all four gait indices were significant at the level of less than 0.05. Investigation of the difference between the average physical index (-0.605), user index and walking activity (-0.575), walking comfort index (-0.318) and environmental walking index (-0.786), Indicates the unsatisfactory situation of these indicators in the eighth region of Shiraz. Also, the result of linear regression shows that comfort and convenience index of 20%, user and activity index of 16%, physical index of 9% and environmental index of 8% explain the dependent variable changes (walking improvement) and in this regard can Be effective. As a result, comfort and convenience, activities and uses, environment and physical index are effective in the field of walking.
خلاصه ماشینی:
هدف این پژوهش بررسی و تحلیل عوامل مؤثر در بهبود پیادهروی در بافت تاریخی منطقه هشت شهر شیراز است.
همچنین نتیجه رگرسیون خطی نشان میدهد شاخص آسایش و راحتی 20 درصد، شاخص کاربری و فعالیت 16 درصد، شاخص کالبدی 9 درصد و شاخص زیستمحیطی 8 درصد از تغییرات متغیر وابسته (بهبود پیادهروی) را تبیین میکند و در این زمینه میتوانند تأثیرگذار باشند.
بنابراین با توجه اهمیت فعالیتهای فیزیکی و تحرک شهروندان از یکسو و همچنین ضرورت توجه به فضاهای شهری برای فعالیت پیادهروی، بهتر آن است که عوامل مختلف و تأثیرگذار در بهبود و گسترش این رویکرد در شهرها شناسایی شود؛ چرا که امروزه با توجه به افزایش جمعیت، افزایش حملونقل، افزایش آلودگی، کاهش محیطهای باز و پارکها و بهصورت کلی کاهش سرانه زمین، ضرورت توجه به عوامل مؤثر در این زمینه یعنی بهبود پیادهروی مهم است.
شهر شیراز میتواند نمونه و الگوی مناسبی در این زمینه باشد؛ چرا که این شهر بهعنوان یک شهر با کارکرد گردشگری شناخته شده و افزایش جمعیت آن در طی دهههای گذشته، سرانه زمین و فضاهای لازم برای بحث پیادهروی را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
بر این اساس توجه و بررسی عوامل مؤثر در بهبود پیادهروی برای منطقه هشت شهر شیراز در راستای کاهش مشکلات آن و بهبود وضعیت کنونی، بسیار مهم و دارای اهمیت است.
پژوهش کمپیسی و همکاران 5 (2020) - Blecic et al - Corazza et al - Yin - Schreuer - Campisi نشان داد که بهبود پیادهراه نقشی مهمی در فعالیتهای مختلف افراد نابینا در فضاهای شهری داشته است.