چکیده:
ضرورت دین در عصر ما بیش از هر عصر دیگری احساس می‌شود و آدمیان گاه در اثر توجه بیش از حد به دنیا از آخرت دور مانده‌اند و گاه در اثر رویکرد به سوی آخرت دنیای خود را تباه ساخته‌اند. در این مقاله کوشش بر این بوده است. طبق گفته‌های «شاهنامه» فردوسی و «کشف الأسرار» میبدی به خصوصیات دین و دنیا پی ببریم و این دو اثر گرانسنگ بدون هیچ گونه طرفداری و عناد مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد و هدف تنها درک دقیق وکشف چهره واقعی دنیا در نظر این بزرگان بوده است. با توجه به وسعت ادبیات حماسی و عرفانی حق مطلب را ادا کردن کار سختی است. فردوسی و میبدی هر دو معتقدند به جهانی که همه چیزش چون باد در گذر است نبایستی دل بست. میبدی معتقد است مال و حیات و عمر طولانی از مظاهری است که انسان را از آخرت بازمی‌دارد ولی فردوسی می‌گوید دنیا آغازش گنج و پایانش رنج است و دنیایی را به تصویر می‌کشد که سراسر درس عبرت است.
The necessity of religion is felt in our age more than any other age, and sometimes they are far from the Hereafter due to paying too much attention to the world. Sometimes, they have ruined their world as a result of approach to the Hereafter. In this article, it has been tried to find out about religion and the world according to the texts that were available, and finally Shahnameh Ferdowsi and Kashf al-Asrar Meybodi and study these two effects by adapting them. The goal was only to accurately understand and discover the true face of the world in the view of these great people. Given the vastness of epic and mystical literature, it is difficult to do the right thing. Ferdowsi and Meybodi both believe that a world where everything is like a wind should not be relied on. Meybodi believes that wealth, life and long life are manifestations that prevent man from the hereafter, but Ferdowsi says that the world is the beginning of treasure and the end of suffering and it depicts a world that is full of lessons.
(
, 
, 
)
