چکیده:
انقلاب اسلامی ایران را میتوان تجلی تحقق قدرت نرم به معنای توانایی نفوذ در رفتار دیگران بدون تهدید و یا پرداختن هزینهی محسوس به شمار آورد. استفاده از قدرت نرم به منظور نشان دادن مشروعیت سیاستهای انقلاب اسلامی را میتوان چهرهای جدید از قدرت قلمداد کرد کرد که در برگیرندهی مولفههایی در ابعاد داخلی، منطقهای و بینالمللی است.انقلاب نارنجی اوکراین به عنوان نمونهای موفقیت آمیز از انقلابهای رنگی،با حضور و نفوذ بیگانگان و احزاب سیاسی و با پیش کشیدن بحث تغلب در انتخابات به پیروزی رسید. در این مقاله تلاش خواهد شد به تطبیق انقلاب اسلامی و انقلاب نارنجی بپردازیم. در این زمینه شاخصهایی مانند؛عوامل و بازیگران،تفاوت فضای سیاسی و محدویت و موانع برپایی انقلاب رنگی در ایران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.