چکیده:
شتاب روز افزون دانش پزشکی و استفاده از فناوریهای نوین باعث گسترش دامنهی مسئولیت پزشکان گردیده که از جمله آن خطاهای پزشکی در قلمروی پدیده سقط درمانی است.
سقط درمانی به ختم بارداری قبل از حیات مستقل جنین در خارج از رحم مادر به منظور حفاظت از سلامت مادر و یا بدلیل وجود پارهای از نقایص و بیماریهای دوران جنینی اطلاق میگردد.
یکی از مواردیکه اصلاح آن ضروری مینماید رفع محدودیتهای ماده واحده سقط درمانی مصوب 1384 میباشد. با رفع محدودیتهای مزبور و گسترش حوزه شمول آن به سقط درمانی حاصل از زنا و تجاوز به عنف بعد از ولوج روح در جنین که مصداق حرج مادر بوده، بازنگری مقررات منطبق با واقعیات جامعه در راستای حقوق شهروندی ضروری میباشد. همچنین در زمینه سقط درمانی یکی از مواردیکه قابل بررسی میباشد بحث خطاهای پزشکی است که ممکن است در مراکز پزشکی قانونی رخ داده و منجر به صدور جواز سقط جنین خلاف مقررات گردد. که بررسی مصادیق و قلمروی این خطاها و نقش آن در مسئولیت پزشکان ضروری مینماید.
از این رو مقاله پیش رو در پی آن است که با نقد و بررسی مباحث عمده سقط جنین درمانی با رعایت حقوق شهروندی به قلمرو خطاهای پزشکی در این زمینه پرداخته و در این راستا ماده واحده سقط درمانی مصوب 1384 محور اصلی مطالعه میباشد.