آن سخن کز دل برآید... مقاله

» تا آن‌جا که صاحب اين قلم در سه دهه اخيرگفته‌ها و نوشته‌هاي استاد دادبه را از منظر پديدارشناسي دنبال کرده‌ام، به اين نتيجه رسيده‌ام که آگاهي ايشان از ادبيات و شعر کهن و معاصر «نه تقليدي و نه از گونه برداشت‌هاي رايج از گفته‌ها و در نهايت نقل و تفسير نوشته‌هاي پيشينيان است. اين‌گونه شناخت و آگاهي استاد به همراه انديشه‌هاي ديالکتيک محور ايشان، نه تنها پاسخ پرسش نخست من در آغاز اين متن بل محور توجه مخاطبان امروزي است که با همه علاقه‌اي که به ادبيات و شعر سنتي ما دارند، اما نمي‌خواهند بنشينند و درس اخلاق بشنوند، آن هم با محوريت و تکرار گفته‌هاي پيشينيان، همان رسم رايج که چند سطر بالاتر از راهيان اين مسير سخن گفتيم. نتيجه اين‌که، آن‌چه مخاطبان سخن و نوشته‌هاي دکتر دادبه را جذب ايشان مي‌کند، نگاه عينيت باور و آگاهي اين استاد است.