چکیده:
مطالعه اسناد تاریخی همواره جذابیت دارد. زیرا گذشته آیینه آینده است، به‌ویژه گذشته نزدیک و آن‌هم مقاطع حساس، بیشتر خود را نمودار می‌کند و با فرافکنی روند می‌توان الگویی برای آیندگان ترسیم نمود. ازجمله مقاطع متمایز و برجسته در تاریخ ملت‌ها بازه زمانی جنگ است. دوران جنگ، انسان‌ها را متمایز نموده و افراد درگیر در آن همچون کنشگران مناسک در وضعیت آرمانی سیر می‌کنند. درواقع جنگ «جماعت‌واره» یا «درامای اجتماعی» است که بازیگران اصلی آن رزمندگان هستند. تبلوریافتگان جنگ، به ویژه از نوع دفاع، چنان در نقش خود غوطه‌ور می‌شوند که برخی از آن‌ها آگاهانه به شهادت می‌رسند. شهدای جنگ، معمولاً برای خود رسالت فرازمانی قائل شده و به نگارش وصیت‌نامه عمومی رو می‌آورند. چنانکه نگارش وصیت‌نامه سیاسی– اجتماعی در زمان‌های دیگر مرسوم نیست اما رزمندگان در دوران جنگ عمدتاً وصیت‌نامه می‌نویسند. در این مقاله با بهره‌گیری از روش تحلیل مضمون، وصیت‌نامه‌های شهدای قم را بررسی کرده و به این نتیجه رهنمون می‌شویم که در زمان دفاع مقدس چنان وضعیت اسطوره‌ای و دراماتیک می‌شود که شهدا با «گرایش ابراهیمی» با داستان کربلا کاملاً همذات‌پنداری می‌کنند. خودشان را یاران امام حسین (ع) و امام خمینی (ره) را حسین زمان و دشمن خمینی (ره) را یزید تلقی می‌کنند. ازاین‌روی بیشترین، مضمون انعکاس یافته در وصیت‌نامه‌ها سخنان و سیره امام حسین (ع) است. به تعبیر شهید آوینی « هر کس می‌خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند»
The study of historical documents is always interesting, because the past is the mirror of the future, especially the recent past, and it also shows its most critical moments, and by projecting the trend, a model can be drawn for the future. One of the distinctive and prominent periods in the history of nations is the period of war. Wartime distinguishes human beings, and those involved in them walk in the ideal state as ritualists. In fact, war is a "community" or "social drama" in which the main actors are fighters. The crystallizers of war, especially in the form of defense, become so immersed in their role that some of them are consciously martyred. Martyrs of war usually have a transcendental mission and write a public will. Writing political-social wills is not common in other times, but war veterans mostly write wills. In this article, using the method of content analysis, we examine the wills of the martyrs of Qom and are led to the conclusion that during the time of the holy defense, the situation becomes so mythical and dramatic that the martyrs identify with the story of Karbala with "Abrahamic tendency". They consider themselves the companions of Imam Hussein (pu) and Imam Khomeini (hu) as Hussein Zaman (contemprory Hosein) and the enemy of Khomeini (hu) as Yazid. Therefore, most of the content reflected in the wills is the words and biography of Imam Hussein (pu). As Shahid Avini believed, anyone who wants to know the martyrs should read the story of Karbala.
خلاصه ماشینی:
بازنمايي سيدالشهدا عليه السلام در وصيت نامه هاي شهداي دفاع مقدس استان قم کريم خان محمدي ١، خديجه قاضي خاني ۲ چکيده مطالعه اسناد تاريخي همواره جذابيت دارد، زيرا گذشته آيينه آينده است ، به ويژه گذشته نزديک و آن هم مقاطع حساس بيشتر خود را نمودار ميکند و با فرافکني روند مي توان الگويي براي آيندگان ترسيم کرد .
در اين مقاله با بهرهگيري از روش تحليل مضمون ، وصيت نامه هاي شهداي قم را بررسي کرده و به اين نتيجه رهنمون مي شويم که در زمان دفاع مقدس چنان وضعيت اسطوره اي و دراماتيک مي شود که شهدا با «گرايش ابراهيمي » با داستان کربلا کاملا هم ذات پنداري ميکنند؛ خودشان را ياران امام حسين (ع ) و امام خميني (ره ) را حسين زمان و دشمن خميني (ره ) را يزيد تلقي ميکنند.
در راستاي جمع آوري داده ها با مطالعه توصيف گونه وصيت نامه هاي شهداي دفاع مقدس استان قم ، اهتمام بر بازتاب وقايع نهضت عاشورا در اين دست نوشته ها بوده است ؛ وقايع تاريخي اي که در ذهن شهدا نقش بسته و بر حيات اجتماعي آن ها تأثير نهاده بود.
در بررسي آماري خردتر، عبارات بازتاب يافته به نقل از امام حسين (ع ) براساس فراواني چنين هستند: الف ) ياري خواهي : عبارت معروف «هل من ناصر ينصرني » به بيان هاي گوناگون در نوشته هاي شهدا بازنمايي شده است و بيشترين فراواني را در وصيت نامه ا٨ا تن از شهيدان به خود اختصاص داده است .
(
, 
, 
)
