چکیده:
امروزه در بیشتر کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه، رشد اقتصادیمحور برنامهریزیها به شمار میرود. از آنجا که بستر فعالیتهای اقتصادی، محیط زیست است متأسفانه رشد، پیامدهای ناگواری برای محیط زیست انسانها به همراه داشته است. هدف اصلی مطالعه، اندازهگیری کاهش انتشار آلایندههای زیست محیطی و گازهای گلخانهای تحت سناریوهای سیاستگذاری در مقایسه با سناریو مرجع است. روش پژوهش در این مطالعه استفاده از روش تحلیل سناریو براساس مدل برنامهریزی بلندمدت جایگزینهای انرژی (LEAP) است. یافتههای پژوهش نشان میدهند با طراحی سناریوهای مدیریت سمت تقاضا و عرضة انرژی یعنی جایگزین کردن انرژیهای تجدیدپذیر و انرژی برق به جای انرژیهای فسیلی (نفت خام و گاز طبیعی) میزان کاهش انتشار آلایندههای زیست محیطی تا افق1420 در مقایسه با سال 1393 (سال صفر برنامهریزی)، 5/123 میلیون تن میباشد.
Today, in most countries, especially developing countries, economic growth is at the heart of planning. Since the place of economic activity is the environment, unfortunately, growth has had unfortunate consequences for the human environment. The main objective of this study is to measure the reduction of environmental pollutants and greenhouse gas emissions under policy-making scenarios compared to the reference scenario. The research method in this study is using the scenario analysis method based on Long Term Alternatives Planning Model (LEAP). The research findings show that by designing demand-side and supply-side management scenarios, meaning that replacing renewable energies and electricity in place of fossil fuels (crude oil and natural gas), reducing the amount of environmental pollutant emissions for the year 1420 (year horizon) 2014 (Year Zero Planning) is 123.5 million tonnes.
خلاصه ماشینی:
1708 تدوين و تحليل سناريوهاي مديريت عرضه و تقاضاي سيستم انرژي 1 ايران براي کاهش آثار زيست محيطي با استفاده از مدل ساز LEAP شاکر محمدي مدرس دانشگاه ايلام و دکتراي اقتصاد نفت و گاز دانشگاه علامه طباطبائي علي امامي ميبدي دانشيار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائي اميرحسين فاکهي دکتراي مهندسي انرژي و کارشناس انرژي شرکت بهينه سازي مصرف سوخت کشور چکيده امروزه در بيشتر کشورها به ويژه کشورهاي در حال توسعه ، رشد اقتصاديمحور برنامه ريزيها به شمار ميرود.
در اين مطالعه ابتدا وضعيت انتشار گازهاي گلخانه اي ناشي از فعاليت بخش هاي مصرف کنندة انرژي مورد بررسي قرار خواهد گرفت ، سپس با توجه به شاخص هاي اقتصادي و اجتماعي سال صفر برنامه ريزي (١٣٩٣) برگرفته از ترازنامه انرژي اين سال براي افق برنامه ريزي ١٤٢٠، مقدار انتشار آلاينده هاي زيست محيطي و گازهاي گلخانه اي محاسبه مي شود، در ادامه سناريوهاي جديد طرف عرضه و تقاضا که شامل الف ) کاهش تلفات گاز طبيعي و نفت خام و فرآورده هاي نفتي به ٢ درصد در پايان سال ١٤٢٠، ب ) افزايش سهم توليد برق از انرژيهاي تجديدپذير بادي و خورشيدي به ٢٠ درصد در سال افق برنامه ريزي(١٤٢٠ ه .
محمدي و همکاران (١٣٩٧) در پژوهش خود با عنوان «شبيه سازي ترازنامه انرژي ايران براي سال ١٤٢٠ و طراحي سناريوهاي مديريت طرف تقاضا و عرضه با استفاده از مدل ساز LEAP» به اين نتيجه رسيدند که با جايگزيني سوخت هاي پاک به جاي سوخت هاي فسيلي (نفت و گاز) در بخش تقاضاي نهايي انرژي به ويژه بخش حمل ونقل و در بخش تبديل انرژي بخش نيروگاهي و بخش اتلاف و انتقال انرژي ميتوان در سال افق برنامه ريزي (سال ١٤٢٠) مقدار ٧٠٢/١١٩ ميليون بشکه معادل نفت خام صرفه جويي کرد.