چکیده:
رسانه ها یکی از کنشگران اصلی ارتباطات عمومی علم هستند که آگاهی، شناخت، نگرش، و رفتار ما را نسبت به موضوعات علمی تغییر میدهند. لونشتاین (2003) چهار مدل رایج برای ارتباطات عمومی علم برمیشمارد که شامل مدل نقصانی، مدل بافتاری یا زمینه ای، مدل عامه متخصص و مدل مشارکت عمومی هستند. هدف اصلی دو مدل اول، افزایش سطح سواد علمی فرد است، یعنی مساله فهم عمومی را فردی می دانند. دو مدل دیگر سعی دارند تا گروه های محلی و عموم را توانمند کرده و با تبادل افکار بین دانش علمی و سایر انواع دانش، و مشارکت به حل مشکلاتی که علم درصدد رفع آنهاست، کمک کنند. در دو مدل آخر، مسأله فهم عمومی به روابط اجتماعی مربوط است. هیچ یک از این مدلها، برتری نسبت به دیگری ندارند و همه نقاط قوت و ضعف هایی دارند. از اینرو، بسته به هدف ارتباطات عمومی علم می توان از هر کدام از چهار مدل مذکور استفاده کرد. مقاله حاضر در تلاش است تا با مرور مطالعات نظری و تجربی این حوزه، ویژگی دو مدل اول را شرح داده و با استفاده از نحوه اطلاعرسانی درباره بیماری تب کریمه ـ کنگو تحلیلی از غلبه مدل نقصانی بر پیامهای علمی عمومی ایرانی ارائه دهد.
Media are the main actors in public communication of science (PCS) that they could change awareness, cognition, attitude, and behavior. Lewenstein (2003) described four common models of PCS which included Deficit model, Contextual model, Lay-public model, and Public participation model. The main objective of the first two models is increasing the level of individual science literacy, and public understanding. The goal of the other two models is empowering public and local groups, i.e. they try to improve interaction between scientific knowledge and other types of the knowledge, and participation in order to offer solutions for issues and problems that science seeks to resolve them. In the last two models, the issue of public understanding is related to social communications. None of these four models are superior to the other, and all of them have their strengths and weaknesses. So, according to the intention of PCS, it may apply one of the models. This paper describes attributes of the two first models by reviewing theoretical and experimental works, and puts forward an analysis for domination of deficit model on how to inform about Crimean Congo Hemorrhagic Fever
خلاصه ماشینی:
مدل هاي سنتي ارتباطات عمومي علم و تب کريمه ـ کنگو در ايران (1396) 1 سيده زهرا اجاق چکيده رسانه ها يکي از کنشگران اصلي ارتباطات عمومي علم هستند که آگاهي ، شناخت ، نگرش ، و رفتار ما را نسبت بـه موضوعات علمي تغيير مي دهند.
مقالـه حاضـر در تلاش است تا با مرور مطالعات نظري و تجربي اين حوزه ، ويژگي دو مدل اول را شرح داده و با اسـتفاده از نحـوه اطلاع رساني درباره بيماري تب کريمه ـ کنگو تحليلي از غلبه مدل نقصاني بر پيام هاي علمي عمومي ايراني ارائه دهد.
مدل هاي نقصاني بر شکاف دانش بين متخصصان و غيرمتخصصان در موضوعي خـاص تأکيد دارند و هدف آنها ارائه اطلاعات علمي براي پر کردن اين شکاف است .
وضعيت نظام رسانه اي نيز در توفيق کم مدل هاي سنتي براي افزايش سطح سواد و فهم علمي مخاطبان نقش داشته است .
اين موضوع ، نوعي از فهم علمي را در بين مخاطبان توسـعه داده که در راستاي تشويق مردم به گراميداشت ٢ علم است ( اجاق ، ١٣٩١).
با اين حال به نظر مي رسد که مـدل غالـب در ارتباطات عمومي علم در رسانه هاي ايراني ، همچنان مدل نقصاني و در راستاي گراميداشت علم است .
(2003), Models of public communication of science and technology, version 16, P.
Public opinion about science and scientists.