چکیده:
هدف پژوهش حاضر شناسایی تاثیر اجرای برنامه «فلسفه برای کودکان» با غنی‌سازی فناوری‌های دیجیتال بر شادزیستی و نشخوار فکری کودکان دختر بی‌سرپرست و بد سرپرست بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه را کودکان 12-9 ساله ساکن در مراکز بهزیستی شهرستان ازنا در بهار و تابستان 1399 تشکیل می‌دادند که نهایتا از بین آنان 34 نفر به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه آموزش برنامه فلسفه برای کودکان با غنی‌سازی فناوری‌های دیجیتال قرار گرفت و گروه کنترل این آموزش را دریافت نکرد. برای جمع‌آوری و اندازه‌گیری داده‌های این پژوهش از پرسشنامه شادزیستی آکسفورد (آرجیل و لو) و نشخوار فکری (نولن هوکسما و مورو) استفاده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد با فرض همراه کردن متغیر پیش‌آزمون بین میانگین نمرات شادزیستی و نشخوار فکری دو گروه در مرحله پسآزمون تفاوت معنادار وجود دارد (001/P<)؛ یعنی با توجه به ارزیابی کودکان، دو گروه آزمایش و گواه در متغیرهای شادزیستی و نشخوار فکری در مرحله پسآزمون، با یکدیگر متفاوت می‌باشند. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها بیانگر آن است که برنامه فلسفه برای کودکان با غنی‌سازی فناوری‌های دیجیتال بر افزایش شادزیستی و کاهش نشخوار فکری تاثیر معنادار دارد (05/0P<). لذا می‌توان از این برنامه به‌عنوان یک روش مداخله‌ای موثر جهت افزایش شادزیستی و کاهش نشخوار فکری کودکان دختر بی‌سرپرست استفاده کرد.
Research purpose:The current study made an attempt to examine the effectiveness technology-enhanced program of philosophy for children on happiness and rumination thoughts of Orphaned and abused girl children. Methods: The design of this research was a quasi-experimental pre-test-post-test with an experimental and control group. They were selected by available means and randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group underwent 8 sessions of philosophy program training for children with enrichment of digital technologies and the control group did not receive this training. To collect and measure the data of this study,was used the rumination questionnaire (Nolen Hooksma and Moro) and the Oxford Happiness Questionnaire (Argyle and Lou) were used. To analyze the data, analysis of covariance .Findings: The results showed that there was a significant difference between the mean scores of rumination and happiness of the two groups in the post-test, assuming that the pre-test variable was included (P <0.001); That is, according to the evaluation of children, the two experimental and control groups were different in the variables of rumination and happiness in the post-test stage. Conclusion: It can be concluded that the employment of technology-enhanced program of philosophy for children can make a contribution to reducing rumination thoughts and improving happiness of orphaned and abused children.
(
, 
, 
)
