چکیده:
یکی از چالشهای اساسی در حوزة انتقال انرژی، بهخصوص انتقال گاز، در ایران تعیین بهینة مرزهای عملیاتی انتقال جهت پوشش سراسری سرزمین است. به بیان دیگر، در گذر زمان و با تغییر سطح مصرف و نیز در مناطق، مرزهای تعریفشده به عنوان مناطق عملیاتی امکان پاسخدهی بهینه را از دست دادهاند و چالشهایی چون دسترسی سختتر، حجم و اهمیت انتقال، و ... ضرورت دارد بر مبنای تغییرات بهوجودآمده مرزهای جدیدی تعریف و تدقیق شود. از این رو، در این نوشتار، هدف پرداختن به موضوع الگوی بهینة مرزبندی مناطق عملیاتی انتقال گاز بود که در این زمینه از روش تخصیص مکانی بهره گرفته شد. بهینهسازی حداکثری و دسترسی بالا در انواع مختلف الگوریتمهاست. مدلهای تخصیص مکانی که معمولاً برای جایابی ایستگاهها و تجهیزات کاری به کار میروند ابزاری مناسب برای برنامهریزی خدمات عمومیاند. در این پژوهش، در کنار مطالعات تطبیقی و بهرهگیری از تجارب خارجی، از ابزارهایی مانند مصاحبه به منظور تعیین شاخصها، آزمونهای آماری در GIS، روشهای وزندهی، و ... بهره گرفته شد. بر اساس نتایج بهدستآمده،
One of the main challenges in the energy transmission arena (especially the natural gas transmission) in Iran is the optimal demarcation of operational boundaries in order to cover the whole land. In other words, over time and due to the changes in the consumption level and the facilities installed in the related areas, the boundaries defined as the operational areas have lost their optimal response potential, and there have appeared challenges such as more difficult access, increased volume and importance of transmission, etc. Therefore, it is necessary to define and demarcate new boundaries based on these changes. As a result, this article addressed the optimal model for the demarcation of natural gas transmission operational areas using spatial allocation method. Spatial allocation method is an instrument for maximum optimization and high access in various algorithms. The spatial allocation methods that are usually used for positioning stations and work facilities are a great instrument for planning the public services. In this study, in line with using comparative studies and external experiences, instruments such as interview (for the determination of indices), statistical tests in GIS, weighing methods, etc., were used. According to the obtained results, the number of yards and areas should be fixed, but the boundaries of the operational natural gas transmission areas and yards should be mobilized maximally to match the defined scenario so that maximum optimization is achieved.
خلاصه ماشینی:
ارائۀ الگوي بهينۀ مرزبندي حوزة استحفاظي مناطق عملياتي انتقال گاز به روش تخصيص مکاني تورج کريمي ، امين فرجي * استاديار، دانشکدة مديريت و حسابداري، دانشکدگان فارابي دانشگاه تهران ، قم ، ايران (تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٠٣/١٦ ـ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/٠٧/٠٧) چکيده يکي از چالش هاي اساسي در حوزٔە انتقال انرژي ، به خصوص انتقال گاز، در ايران تعيين بهينۀ مرزهاي عمليـاتي انتقـال جهـت پوشـش سراسري سرزمين است .
بر اساس نتايج به دست آمده ، تعداد ياردها و مناطق ثابت اما مرز مناطق و ياردهاي عملياتي انتقال گاز بـر مبناي سناريوي تعريف شده و در راستاي بهينه شدن ، حداکثر جابجايي را داشته باشند.
از آنجا که تخصيص منابع مالي و تجهيزات فيزيکي نظير ماشين آلات و همچنين تخصـيص منابع انساني و گريدبندي مشاغل همگي به ميزان مسئوليت هاي مالي و فيزيکي و نظاير آن بستگي دارد، اصلاح مرزبندي و در نظر گرفتن شاخص هاي متعدد در اين کار مي تواند مبناي مناسبي براي برنامه هاي آتي هر منطقۀ عملياتي باشد.
تخصيص مکاني را ميتوان به سـه نـوع مسئله تقسيم کرد که هر مسئله به سؤالي خاص به شرح زير پاسخ ميدهد: حداکثر حضور: در اين مسئله بايد تجهيزات يا مکان هاي خدمت رسـاني بـه گونـه اي اسـتقرار يابند که امکان بهره مندي بيشترين متقاضيان از مجموع خدمات حاصل شود.
بدين منظور فرض هاي زير براي مسئله در نظر گرفته شده است : تعداد ياردهاي عملياتي که وارد مدل سازي شده اند ٥٥ يارد بود.
مرزبندي يارد اراک بخش هاي تخصيص داده شده به يارد اراک به شرح جدول ٣ است .