چکیده:
سابقه و هدف: طب بر اساس داستان‌های کهن ایرانی به پادشاهان اساطیری نسبت داده شد و بعد از ورود و نفوذ طب یونانی و اختلاط با طب سنتی ایرانی و متقاعب آن با ورود اسلام تالیف کتاب‌های طبی آغاز گردید و بعد یک دوران ثبات و استقرار طب ایرانی مطرح بود تا عصر قاجار که اوضاع نابسامان بهداشتی و شیوع بیماری‌های عفونی و پر تلافات طب جدید با تاسیس دارالفنون مطرح گردید و حوزه‌های طبی گسترش یافت و یکی از مشهورترین پزشکان در عصر ناصری و مظفری با تالیف کتاب "احیاء الطفال مظفری" بوسیله میرزا علی همدانی سهم شایسته‌ای در پیشرفت طب کودکان داشت که در این مقاله به معرفی آن اهتمام گردید.
مواد و روش‌ها: تحقیق به روش مطالعه کتابخانه‌ای انجام گرفت. کتاب میرزا علی‌بن‌زین‌العابدین که در سال ۱۳۱۴ تدوین گردید و نیز کتاب‌ها و مقالات دوران قاجار مورد مطالعه قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که تالیف کتاب حاصل آموزش‌های دکتر میرزا علی همدانی در دارالفنون و خارج از کشور بوده و بعلاوه مسائل پزشکی دوران قاجار و به‌ویژه مسائل و معضلات پزشکی در اطفال و اقدامات برای کاهش ضایعات و تلفات کودکان داشته باشد.
Background and Purpose: According to ancient Iranian stories, medicine is attributed to mythological kings; and after Greek medicine entrance and its integration with Iranian traditional medicine and consequently, with entrance of Islam, the compilation of medical books got started. After a period of stability and establishment, Iranian medicine was well-known. In Qajar time, with the chaotic health situations and widespread fatal infectious diseases, the new medicine came into world by establishment of Dar ul-Funun; medical domains became expanded and one of the most famous physicians of Naseri and Mozaffari era, Mirza Ali Hamedani, compiled the book “Mozaffari's Pediatric Revival”. He had a great role in pediatric development and this article has tried to introduce his work.
Methods and Materials: The present research has been done based on library study. Mirza Ali ibn Zayn al-Abidin’s book which was collected in 1935, and other books and articles of Qajar time were studied.
Conclusion: it seems that the book is the product of Doctor Mirza Ali Hamedani’s teachings in Dar ul-Funun and abroad. Moreover, it includes medical issues of Qajar time and particularly medical problems and difficulties of children and measures to reduce their damages and casualties.
(
, 
, 
)
