خاطرات نواب (4) ادب و هنر

"باری زندانی که جلال الدوله در قلعه احداث کرده بود به اشخاص متمکن و متعین‌ اختصاص داشت بدین مناسبت آن گروه از افرادی که امکان پرداخت وجه و جیره کافی داشتند یا بنابجهاتی در راه ارضای خاطر حضرت والا خودداری می‌کردند اکثر در این زندان محبوس‌ میشدند و مورد زجر و شکنجه و استخفاف و گستاخی قرار می‌گرفتند. ازاین‌رو بیشتر در ایام سوگواری که در تکایا و محلات یزد مجالس باشکوه و پرجمعیت برپا میشد بسیاری از دختران و بانوان یزدی چهره‌ خود را با محلول زردچوبه آغشته می‌ساختند تا مگر طراوت ظاهری رخسار آنان از دیدگاه‌ مأموران دیو سیرت و ناشناخته جلال الدوله مخفی بماند اما گاهی اتفاق می‌افتاد که این راز را گماشتگان ویژه!!کشف میکردند و در پی آن برای بدام انداختن افراد معصوم جنایاتی‌ مرتکب میشدند که از حد توصیف بیرون است»مناسبت دارد این نکته را متذکر گردم که‌ بنابر جهاتی از نقل اوصاف آن وقایع دردانگیز منصرف میشوم و از خوانندگان عزیز با خضوع‌ و خشوع از این بابت پوزش میخواهم-م-ر"