چکیده:
هدف پژوهش تعیین نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبکهای مقابلهای در پیشبینی پرخاشگری و آسیبپذیری در برابر استرس کرونا در نوجوانان بود. پژوهش حاضرازنوع پژوهشهای توصیفی وهمبستگی و جامعه آماری نیز شامل تمامی دانشآموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران بود که درنیمسال اول سال تحصیلی 1400-1399 مشغول تحصیل بودند. حجم نمونه نیز با روش نمونهگیری داوطلبانه 352 نفر بود. پرسشنامه های سبک مقابله با کرونا، حمایت اجتماعی، پرخاشگری، و مقیاس استرس ادارک شده استفاده گردید. بافته های حاصل ازتحلیل دادهها با روش معادلات ساختاری نشان داد که رابطه بین ابعاد حمایت اجتماعی با پرخاشگری و استرس اداراک شده منفی و معنادار بود. درنتیجه سبکهای مقابلهای سازگارانه و جستجوی حمایت اجتماعی با کاهش رفتارهای منفی ارتباط داشتند، در حالی که سبکهای مقابلهای ناسازگارانه و دریافت نکردن حمایت اجتماعی راهبردهای غیر انطباقی مانند پرخاشگری را سبب میشدند. به عبارتی افراد در شرایط استرسزا، درگیر حالات و عواطف منفی شده، که این خود موجب پرخاشگری میشود. و اگر افراد از سبکهای مقابله ناسازگارانه و اجتنابی استفاده کنند میزان پرخاشگری بالاتر میرود. پیشنهاد میشود سبکهای مقابلهای سازگارانه به نوجوانان و حمایت اجتماعی به خانوادهها آموزش داده شود تا پرخاشگری و استرس نوجوانان کاهش یابد.
The aim of this study was to determine the role of perceived social support and coping styles in predicting aggression and vulnerability to corona stress in adolescents. The present study was a descriptive and correlational study and the statistical population also included all high school students in Tehran who were studying in the first semester of the academic year 1399-1400. The sample size was 352 people by voluntary sampling method. Corona coping style questionnaire, social support, aggression, and perceived stress scale were used. The results of data analysis by structural equation method showed that the relationship between the dimensions of social support with aggression and perceived stress was negative and significant. As a result, adaptive coping styles and seeking social support were associated with a reduction in negative behaviors, while maladaptive coping styles and not receiving social support lead to maladaptive strategies such as aggression. In other words, people involved in stressful situations, involved in negative moods and emotions, this in itself causes aggression. And if people use maladaptive and avoidant coping styles, the level of aggression increases. It was suggested that adolescent adaptive coping styles and social support be taught to families to reduce adolescent aggression and stress.
خلاصه ماشینی:
پرخاشگري در دوران نوجواني نه تنها به ديگران آسيب وارد کرده ، بلکه رشد 1 Shigemura, Ursano, Morganstein, Kurosawa & Benedek 2 Kang, Li, Hu, Chen, 3 Dong, Wang, Tao, Suo 4 Ollendick, White & White 5 Goncy نوجوان پرخاشگر را هم در معرض خطر قرارمي دهد و اين درحالي است که نوجوانان پرخاشگر نسبت به نوجوانان غيرپرخاشـگر به احتمال بيشـتري ازسوي همسالان طرد شده وحـمايـت اجتماعي کمتري را از دوستان دريافت مي کنند (بار، روت ، کيلورن و رز ١، ٢٠٢١).
نکته حائز اهميت اين بود که نحوه ارزيابي انسان ها از موقعيت هاي فشارزا و چگونگي مقابله آنان با فشار رواني در موقعيت هاي مختلف ، متفاوت بود و از راهبردهاي مقابله اي متفاوتي به عنوان 1 Barr, Rote, Killoren & Rose 2 Babore, Lombardi, Viceconti, Pignataro 3 Lee, Baillargeon, Vermunt, Wu & Tremblay 4 Feiss, Dolinger, Merritt, Reiche 5 Breitenbach, Kapferer & Sedmak, مکانيزمي به منظور مهار استرس و برخورد با بحران استفاده کردند که کارايي يا ناکارايي اين راهبردها نقش مهمي در سلامت روان و روابط بين فردي افراد داشت .
در بررسي ويژگي هاي روان سنجي اين مقياس در ايران ، ضرايب آلفاي کرونباخ براي کل مقياس و ماده هاي سه زيرمقياس حمايت اجتماعي خانوادگي ، 1 Confrontation 2 avoidance 3 denial 4 responsibility 5 social support scale 6 Bruwer, Emsley, Kidd, Lochner & Seedat اجتماعي و دوستان به ترتيب ٠/٩١، ٠/٨٧، ٠/٨٣ و ٠/٨٩ بود (بشارت ، ١٣٩٨).