چکیده:
جرم انگاری عدم ثبت ازدواج یکی از مباحث چالش‌انگیز در سیاست کیفری ایران از پیش از انقلاب اسلامی تا کنون بوده است و فراز و نشیب‌های بسیاری را طی کرده است.آخرین عنصر قانونی این جرم ماده‌ی 49 قانون حمایت خانواده است که برای مردانی که ازدواج دائم خود را به صورت رسمی به ثبت نمی‌رسانند مجازات تعیین کرده است. میزان تطابق این ماده با موازین شرعی و هماهنگی آن با اصول و قواعد حقوقی و چگونگی بازدارندگی این قانون،موضوعی است که این مقاله عهده دار بررسی آن است وبه این منظور، ابتدا این بخش ازماده 49 قانون حمایت خانواده را با ادله فقهی و حقوقی مورد نقد قرار داده و دلایل ؛«سیره معصومین»، «ضرورت تسهیل ازدواج»، «تضاد قانون با قوانین دیگر» و«نداشتن بازدارندگی کافی و نقض غرض» را برای اثبات مخالف شرع بودن این بخش از این ماده ارائه می دهد و سپس اهم دلایل مؤید این قانون را مورد نقد فقهی و حقوقی قرار می دهد.این دلایل عبارتند از «حفظ حقوق اشخاص ثالث»، «حفظ کیان خانواده» و «پیش گیری از سایر جرائم خانوادگی»
The criminalization of not registering marriage has been one of the challenging ‹experienced so many ups and downs up to the present time. The last legal element of this crime is article 49 of Iran's Family Protection Law which has determined penalty for men who do not register their permanent marriage officially. This study aims at matching this article with religious standards and investigating its coordination with legal principles, rules, and the deterrence of this law. Hence; first of all, it criticizes this part of article 49 of Iran's Family Protection Law by jurisprudential and legal evidences and represents reasons, ‹the biography of infallible Imams›, ‹the necessity of facilitating marriage›, ‹the conflict between law and other laws›, and ‹not enough deterrence and defeat the purpose› to confirm the disagreement of this part of article with religion and then it jurisprudentially and legally criticizes the most important reasons confirming this law which are ‹maintaining the rights of third parties›, ‹protecting the realm of family› and ‹preventing other family crimes›.
(
, 
, 
)
