چکیده:
هانری د مونترلان از بزر گترین چهره های ادبی فرانسه است که در آثارش از ادبیات فارسی
تاثیر زیادی گرفته است. در این میان نقش سعدی از سایر شعرای ایرانی بیشتر است. دو اثر
مهم او، بادبزن آهنین و بازهم لحظ های خوشبخت ، بازتابی از افکار شاعر بزرگ شیراز هستند.
در اثر اول، مونترلان در مورد شناخت خود از ادبیات فارسی صحبت به میان می آورد و در اثر
دوم آن چه را از ادیبان ایران گرفته است با نبوغ خود ترکیب م یکند تا یکی از مه م ترین آثار
خود را خلق کند. سبک روان و پرطمطراق مونترلان سبک سعدی را به یاد م یآورد. او نیز به
دنبال آن است که با کمترین کلمات بیشترین معنا را منتقل کند. البته شباهت این دو ادیب تنها
به سبک آنها مربوط نم یشود، بلکه در موضوعات آثارشان هم شباه تهایی به چشم می خورد
و مثلا موضوعاتی مانند عشق، زن و سفر در آثار هر دو وجود دارد
خلاصه ماشینی:
در اثر اول ، مونترلان در مورد شناخت خود از ادبيات فارسي صحبت به ميان مي آورد و در اثـر دوم آن چه را از اديبان ايران گرفته است با نبوغ خود ترکيب مي کند تا يکي از مهـم تـرين آثـار خود را خلق کند.
Henry de Montherlant در اروپاي قرون وسطي ترجمة کتاب مقدس ممنـوع بـود و اگـر کسـي دسـت بـه ترجمه مي زد تکفير مي شد، اما در آثار سعدي بسياري از آيات قرآن را مي بينيم که عينـا نقل شده اند يا تفسيري از آن ها ارائه شده است .
در دو اثر مورد بحث او، باز هم لحظه اي خوشبختي و بادبزن آهنين ، جملاتـي کوتـاه و سـاده وجود دارد که با همان نگاه اول به وضوح به چشم مي آيند، به خصـوص در کتـاب دوم که گفته هاي شاعران بزرگ ايران زينت بخش آن شـده انـد و گـاه آن چنـان بـا جمـلات مونترلان درآميخته اند که تشخيص آنها از هم مشکل مي شود، مثلا: «هيچ چيز مانند شعر جوان نمي ماند.
مونترلان خود معترف است که آثار شاعران ايران او را رهنمون شده اند به «سـرزمين پريان و شگفتي هاي موجود در باغ پنجم »، که اشـاره اي اسـت بـه بـاب سـوم گلسـتان سعدي که به عشق و جواني اختصاص دارد (مونترلان ، ١٩٤٤: ١٢).
مونترلان ايران را با نام «سرزمين سعدي و حافظ » مي شناسد (همان ) و جواني خـود را با مطالعة آثار اين شاعران سپري مي کند: «نمي توانسـتم حتـي يـک لحظـه از زنـدگي شاعرانة خود را تصور کنم که به نابغه هاي ايراني مديون نباشد» (همان ).