چکیده:
در این پژوهش به تبیین و تحلیل بررسی علل و انگیزه‌های خودداری مردم از اجرای امر به معروف و نهی از منکر از منظر قرآن کریم و نهج البلاغه، آسیب شناسی روش‌های کاربردی و تأثیر این روش‌ها در اجرای صحیح امر به معروف و نهی از منکر، آسیب شناسی علل و عوامل عدم موفقیت در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر و واکاوی مبانی عقلی- اجتماعی آن‌ها پرداخته شده است. اهداف تحقیق عبارت بوده‌اند از بررسی معنا و مفهوم امر به معروف و نهی از منکر و بررسی عواملی خودداری مردم از امر به معروف و نهی از منکر از منظر قرآن کریم و نهج البلاغه. فرضیه‌های تحقیق عبارت بوده‌اند از رفاه طلبی، ترس از ضررهای مالی و جانی، طمع و واگذاری مسئولیت بر عهده دیگران از علل خودداری مردم از امر کردن به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی می‌باشد. روش انجام این پژوهش، تحلیل اسنادی بوده و با شیوه کیفی مورد تحلیل قرار گرفته است.
the present research explains and analyzes the causes and motives of people refusing to implement the enjoining the good and prevention of vice from the perspective of Holy Quran and Nahj al-Balaghah, the pathology of practical methods and the effect of these methods on the correct implementation of the the enjoining the good and prevention of vice, and factors of failure in performing the mentioned duty and analyzing their rational-social foundations. The aims of the research are to study the meaning and concept of the enjoining the good and prevention of vice and to study the factors of people's refusal to the enjoining the good and prevention of vice from the perspective of Holy Quran and Nahj al-Balaghah. The research hypotheses have been: welfare, fear of financial and human losses, greed and delegating responsibility to others are the reasons for people refusing to the enjoining the good and prevention of vice in Islamic society. The method of the research is documentary analysis and has been analyzed qualitatively.
(
, 
, 
)
