چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش ذهن آگاهی بر اضطراب و حافظه کاری با مدّنظر قرار دادن نقش نگرانی و نشخوار فکری بود.روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون سه گروهی بود. جامعهی آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان دختر مقطع یازدهم و دوازدهم شهرستان قروه در سال تحصیلی1394 -95 تشکیل میدادند. از میان این جامعه آماری، با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، 93 دانشآموز که اضطراب بالاتر از متوسط را تجربه می کردند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی، دارونما و کنترل گمارش شدند. به گروه آزمایش هشت جلسه برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و به گروه دارونما هشت جلسه زبان انگلیسی آموزش داده شد. گروه کنترل هیچگونه آموزشی را دریافت نکردند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر، مقیاس پاسخ نشخوار فکری، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا و آزمون گامبهگام جمعبندی توالی شنیداری استفاده شد. داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس مختلط بین– درونگروهی (SPANOVA) مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که بین گروههای آزمایش، دارونما و کنترل در زمینه متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود داشته است، بدین صورت که آموزش برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش اضطراب، نشخوار فکری، نگرانی و افزایش عملکرد حافظه کاری تأثیرگذار بوده است.
Purpose: The aim of the present study was to investigate the effectiveness of mindfulness training on anxiety and working memory by taking the role of worry and rumination into consideration.Method: The method of this study was quasi-experimental with a three-group pre-test/post-test design. The research statistical population consisted of all eleventh and twelfth grade female students in Qorveh city in the academic year 2015-16. From this population, using purposive sampling method, 93 students who had above-average anxiety scores were selected and randomly assigned to three groups: experimental, placebo, and control. The experimental group received eight training sessions of mindfulness-based stress reduction program. The placebo group received eight training sessions of the English language and the control group received no training. Data were collected using Spielberger Anxiety Inventory, Rumination-Reflection Scale, Penn State Worry Questionnaire, and Paced Auditory Serial Addition Test. The data were analyzed by SPANOVA statistical method.Findings: The results indicated significant differences between the experimental, placebo, and control groups in all the variables of interest. It was specified that mindfulness-based stress reduction program was influential in reducing anxiety, rumination, and worry, and increasing working memory performance.
خلاصه ماشینی:
یافته ها: یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایش ، دارونما و کنترل در زمینه متغیرهای پژوهش تفاوت معناداری وجود داشته است ، بدین صورت که آموزش برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش اضطراب ، نشخوار فکری، نگرانی و افزایش عملکرد حافظه کاری تأثیرگذار بوده است .
همچنین نتایج پژوهشی دیگر نشان داد که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر، افسردگی و نگرانی مؤثر است (,Seghatoleslam, Homan, Majid ٢٠١٢ ,Habil &Akhvast, ).
در تحقیقاتی که انجام شده اند نشان داده شده است که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی کاهش نشخوار فکری و افسردگی (٢٠١٠ ,Senville &Feldman, Greeson, )، کاهش آشفتگی ذهنی یا نگرانی ( ,Mrazek ٢٠١٢ ,Schooler &Smallwood, ) و افزایش حفظ توجه ( ,Jha &Morrison, Goolsarran, Rogers, ٢٠١٤) را به همراه دارد.
یافته های این پژوهش نشان داد برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی میزان اضطراب دانش آموزان را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داده است .
(Bayrami & Abdi, 2009) همچنین یافته های پژوهش نشان داد برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش معنادار نشخوار فکری و نگرانی در دانش آموزان شده است .
با آموزش برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با تمرکز روی زمان حال و عدم ارزیابی رویدادهای گذشته و پیش بینی آینده ، ریشه این اضطراب که نگرانی و نشخوار فکری است کاهش پیدا میکند، به تبع آن اضطراب کاهش و ظرفیت حافظه کاری آزاد میشود (٢٠١٧ ,Nikravan &Bahrami, Salianeh, Farsi, ).