چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر برنامة توانمندسازی روان‌شناختی معلم بر تعامل معلم ـ دانش‌آموز، هیجانات و خوش‌بینی تحصیلی گروهی از معلمان زن انجام شد. در یک مطالعة شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل غیرمعادل و همراه با پیگیری دو ماهه، 60 معلم زن در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، قبل و بعد از آموزش به پرسشنامه تعامل معلم (QTI؛ لارداسمی و کنی، 2001)، سیاهه هیجان معلم (TEI، چن، 2016)، و مقیاس خوش‌بینی تحصیلی معلمان (TAOS، وولفولک هوی، هوی و کارز، 2008) پاسخ دادند. از طریق 10 جلسه و هر جلسه دو ساعت، بستة جامع توانمندسازی روانی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج روش آماری تحلیل واریانس مختلط ساده نشان داد که در کوتاه‌مدت و بلندمدت، برنامة توانمندسازی روان‌شناختی معلم در افزایش هیجانات مثبت معلم، خوش‌بینی تحصیلی معلمان، وجوه انطباقی مدل رفتار رابطة بین‌فردی معلم ـ دانش‌آموزان و در نهایت، در کاهش هیجانات منفی معلم و وجوه غیرانطباقی مدل رفتار رابطة بین‌فردی معلم ـ دانش‌آموز، به طور تجربی، مؤثر بود. در مجموع، نتایج مطالعة حاضر همسو با دغدغة محققان تربیتی علاقه‌مند به قلمرو مطالعاتی روان‌شناسی سلامت حرفه‌ای در معلمان نشان می‌دهد که تحقق ایدة توانمندسازی روانی معلمان به منظورت بقاء روانی و بالندگی حرفه‌ای آنها به تأمین بیش از پیش خصیصه سرمایة روان‌شناختی در معلمان مربوط می‌شود.
Objective: The purpose of this study was to determine the effect of teacher psychological empowerment training program on Teacher Interaction, emotions and teachers academic optimism. Method: with a quasi-experimental study with a pretest-posttest nonequivalent control-group design and followed by two months, 60 teachers in the experimental groups (30 subjects in experimental group) and (30 subjects in the control group), before and after training, responded to the Questionnaire on Teacher Interaction (QTI), the Teacher Emotion Inventory (TEI), the Teacher Academic Optimism Scale (TAOA). The experimental group received 10 sessions of teachers’ resilience training package (2 hour a session). Results: The results of simple mixed ANOVA indicated that in the short and long term, the psycho-educational package was effective in increasing the psychological capital, teacher positive emotion, teachers’ academic optimism, adaptive dimensions of teacher-student interpersonal relation model and job related positive emotions and in decreasing the teacher negative emotions, job related negative emotions and non-adaptive dimensions of teacher-student interpersonal relation model. Conclusion: In sum, the results of this study according to the theoretical and empirical background of the teacher resilience study area show that in order to achieve the goal of teachers’ psychological capital need to emphasize their psychological psychological empowerment. Teacher psychological empowerment as a comprehensive conceptual framework includes the fields such as relations, motivation and emotions. Therefore, the effort to shape the concept of teacher resilience is made by increasing psychosocial resources. In these situations, on the one hand, teachers’ vulnerability to stressors is reduced, on the other hand, it leads to teacher thriving
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش ، محققان با تأسي از چهارچوب هاي مفهومي توسعه داده شده براي تغذيه خزانه مهارتي معلمان ، با هدف تأمين ايدة توانمندسازي روان شناختي معلمان ، بر سه قلمرو مفهومي شامل هيجانات معلم ، خوش بيني تحصيلي معلمان و مدل رفتار رابطه بين فردي معلم ـ دانش آموز متمرکز شدند.
همچنين ، در اين بخش ، نتايج مربوط به اثر تعاملي عوامل درون گروهي و بين گروهي نيز بر مؤلفه هاي خوش بيني تحصيلي معلمان شامل اعتماد به والدين و دانش آموزان ([٠/١٠= ٢ ,٠٠٠٥>P ,٦/٣٥ = (١١٦ و ٢) F])، تأکيد تحصيلي ([٠/١٢= ٢ ,٠٠٠٠٥>P ,٧/٧٩ = (١١٦ و ٢) F]) و خودکارآمدي معلم ([٠/١٣= ٢ ,٠٠٠٠٥>P ,٨/٣٠ = (١١٦ و ٢) F]) از لحاظ آماري معنادار بود.
نتايج آزمون بنفروني براي مقايسه هاي زوجي متوسط نمرات مدل رفتار رابطه بين فردي (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) بحث و نتيجه گيري مطالعۀ حاضر با هدف ساخت برنامۀ آموزش توانمندسازي روان شناختي معلم و آزمون اثربخشي آن بر روابط معلم ، هيجانات و خوش بيني تحصيلي گروهي از معلمان زن انجام شد.
علاوه بر اين ، به طور کلي، نتايج مطالعۀ حاضر نشان ميدهد که تلاش براي پربارسازي مهارت هاي رابطۀ بين فردي در مشارکت کنندگان از طريق کمک به بسط سرمايۀ روان شناختي و منابع رواني ـ اجتماعي آنها مانند خوش بيني، رفتارهاي مقابله اي، تاب آوري، کنترل روان شناختي، عزت نفس ، تحمل ابهام و حمايت اجتماعي و متعاقب آن توانمندسازي افراد براي کاستن از تجارب استرس زا١، سازگاري با رخدادها و واقعيات منفي ٢، حفظ خودپنداشت مثبت ٣، حفظ تعادل هيجاني ٤ و تداوم روابط رضايت بخش با ديگران ٥، مصونيت رواني معلمان را موجب ميشود.
(
, 
, 
)
