چکیده:
رئالیسم به معنای واقع‌گرایی است و هدف از آن نمایش دنیای واقعی، عینی و بیرونی و روایت و تحلیل پدیده‌ها، با نگاه علّت و معلولی از طریق بازآفرینی دقیق جزئیات زندگی است که در مفهوم خاص برای اشاره به جنبش ادبی قرن نوزدهم فرانسه دلالت دارد و در مفهوم عام به سبکی ادبی اطلاق می‌شود که تا امروز استمرار دارد و به گرایش ها و جریان های گوناگون قابل تفکیک است. یکی از جلوه‌های جمالی این مکتب، «داستان اقلیمی» است که غالباً سویه‌ای رئالیستی دارد و گواه آن است که عمده ترین مواد اوّلیه و شالودة اصلی در ساخت و بافت یک اثر ادبی به خاستگاه اقلیمی نویسنده باز می گردد. «منیرو روانی پور» از آن دست نویسندگانی است که در رمان‌هایش با بسامد بالایی از مؤلّفه های رئالیستی مواجه می شویم. او به عنوان یکی از شخصیت های تأثیرگذار در پیش برد ادبیات اقلیمی، اغلب آثار خود به ویژه رمان «اهل غرق» را در جغرافیایی کاملاً بومی، ذیل مکتب رئالیسم با شگرد جادویی عرضه کرده است. این پژوهش بر‌آن است تا با رویکردی توصیفی–تحلیلی، چگونگی بازتاب مؤلّفه های رئالیسم بومی در اقلیم جنوب را در رمان مذکور در دو حوزة ساختار( فرم) و محتوا مورد کاوش و تحلیل قرار دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد که روایت واقع گرا متّکی بر اصول واقع گرایانه، درآمیختن تخیّل داستانی با واقعیت های عینی جامعه و استفاده از عناصر جادویی، اسطوره ای و نمادین، به ترکیب دلپذیری از رئالیسم بومی و جلوه های شگرد رئالیسم جادویی در رمان «اهل غرق» منجر شده و روانی پور را در زمرة رئالیست های اقلیم گرا جای داده است.
Realism means realism, its purpose is to show the real, objective and, to narrate and analyze phenomena, with a cause-and-effect view through the precise re-creation of the details of life in a specific sense to refer to the nineteenth-century French literary movement. It implies and in the general sense refers to a literary style that continues to this day and is separable into different tendencies. One of the aesthetic manifestations of this school is the "climatic story", which often has a realistic aspect and proves that the main raw materials and the main foundation in the construction and texture of a literary work go back to the climatic origin of the author. "Ravanipour" is one of those writers whose novels encounter a high frequency of realist components. As one of the influential figures in the development of climatic literature, he has presented most of his works, especially the novel "Ahl-e Ghargh", in a completely indigenous geography under the school of realism with a magic trick. This research aims to use a descriptive-analytical approach to explore and analyze how the components of indigenous realism in the southern climate are reflected in the novel in two areas of structure and content. Findings show that realistic narrative relies on realistic principles, combining fictional imagination with the objective realities of society and the use of magical, mythical and symbolic elements, in a pleasant combination of indigenous realism and manifestation. The tricks of magical realism have led to the novel "Ahl-e Ghargh" and has placed Ravanipour among the climatic realists.
خلاصه ماشینی:
مؤلفه هاي رئاليسم بومي در داستان نويسي جنوب (مطالعۀ مورد پژوهانه : رمان «اهل غرق » منيرو روانيپور) مجتبي جعفري کاردگر١، فاطمه حيدري ٢ ١ دانشجوي دوره دکتري گروه زبان و ادبيات فارسي، واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامي، کرج ، ايران .
يافته هاي پژوهش نشان ميدهد که روايت واقع گرا متکي بر اصول واقع گرايانه ، درآميختن تخيل داستاني با واقعيت هاي عيني جامعه و استفاده از عناصر جادويي، اسطوره اي و نمادين ، به ترکيب دلپذيري از رئاليسم بومي و جلوه هاي شگرد رئاليسم جادويي در رمان «اهل غرق » منجر شده و روانيپور را در زمرة رئاليست هاي اقليم گرا جاي داده است .
کهن الگو مقدمه ادبيات آيينۀ ذهن مؤلف و فضاي زيستي اوست و بازنمودي از فرهنگ و هويت هر ملتي به شمار ميرود که به عنوان يکي از نمادهاي فرهنگي جامعه با محيط اجتماعي پيوندي تنگاتنگ دارد و ميتواند جلوه گر راز و رمزهاي اجتماعي و تاريخي يک سرزمين باشد؛ حقايقي تاريخي که گاه در قالب داستان و رمان رخ مينمايد و ميتوان در پرتو آن ، شخصيت نويسنده ، انديشه ها و زواياي آشکار و پنهان جامعۀ او را در آن کشف کرد و متعاقبا به شناخت هرچه بهتر مؤلفه هاي اجتماعي- سياسي- فرهنگي- تاريخي يک کشور نائل آمد.
زينب رحمانيان و ليلا عدل پرور(١٣٩٩) در مقالۀ «ادبيات اقليمي در رمان اهل غرق اثر منيرو روانيپور» به اين نتيجه دست يافتند که تأثير شرايط اقليمي بر مباني فکري و زباني روانيپور، يکي از آثار اقليمي در ادبيات داستاني ايران را رقم زده است .
(
, 
, 
)
